Engelsiz sevgi

Sizlere son iki haftada sevginin değişik şekillerini anlatmaya çalıştım. Bu hafta da sevginin bence en sadesini anlatmak istiyorum.

Bir yürüme engelli olarak belirli çerçevelerin dışına çıkamıyor gibi görünsem de internet sayesinde o çerçevelerin dışına çıkmanın mutluluğunu yaşıyorum. Siber alem de denilen bu dünya, bazılarımıza iyi bazılarımıza da kötü şeyler, hatta felaketler getiriyor. Bu konuda kilit kelimenin “iyi niyet” olduğunu düşünüyorum.

İnternetle tanışmadan önce topluma bakış açımla, tanıştıktan sonraki düşüncem çok farklı olmuştur. İnsan tanımanın ne kadar değerli olduğunu net ortamında daha iyi anladım. Engelli olarak sosyalleşmenin en kolay yolu internettir çünkü karşındaki seni engelli olarak görmüyor; yazarak, kendimizi ifade ederek insanlarla iletişim kurabiliyoruz.

İlk yazımda da belirttiğim gibi; engellilere şans verildiği zaman engelleri aşacak kapasiteye sahip olduklarını görebiliyoruz. Bunun en çarpıcı örneklerinden biri olarak kendimi çok şanslı hissediyorum…

Unutamadığım bir anımdan bahsederek sevginin ne kadar güçlü olduğunu anlatmak istiyorum. İnternette açılmış olan engellilerle gönüllüleri buluşturan bir platformda tanıştığım bir gönüllünün beni ziyarete gelmesi bendeki o sevginin ne kadar ENGELSİZ olduğunun kanıtıdır...

Sözün özü; sevginizi “doğru” kişilere verdiğiniz taktirde sevginin engellere takılmadığını görmüş olacaksınız...