Kendinizi mükemmel için çabalayan ve çalışkan olarak tanımlayabilirsiniz ama aslında 2 tür mükemmeliyetçi vardır: Olumlu ve olumsuz. Olumlu mükemmeliyetçiler başarı odaklıdır ve başarılı olmak isterken, olumsuz mükemmeliyetçiler başarısızlık odaklıdır ve kaybetmek istemezler. Kendimizde ve başkalarında bu işaretleri belirlemek, iç eleştirmenimizi sakinleştirmeye yardımcı olabilir ve yaşamlarımızı iyileştirebilir.

Her şey mükemmel olmadığı halde her şeyin mükemmel olduğu konusunda ısrar ederler

Başkalarının ne düşündüğü hakkında endişelenmemeye çalışsak da bazen diğer insanların yargılarının farkında olmaktan kendimizi alamıyoruz. Toksik mükemmeliyetçiler, başkalarının kendilerini kusursuz görmelerini ve başkalarına zahmetsiz görünmesini isterler. Yaşadıkları herhangi bir sorunu veya zorluğu dış dünyaya gizlerler ve hayatlarını kusursuz gösterirler.

Gerçekçi olmayan yüksek beklentiler belirlerler

Onların "mükemmel" tanımları, diğer insanların mükemmel olduğunu düşündükleri şekilde belirleniyor. Kendilerini çabanın kendisinden ziyade insanların işleri, projeleri veya hedefleri hakkında ne söyleyeceğine odaklanırken bulurlar. Başkalarının onayını ararlar ve bu nedenle beklentileri inanılmaz derecede yüksektir.

Zorluklardan kaçarlar ve ertelerler

Kendilerine aşırı bir baskı uygularlar ve başarısızlık korkularını, başarısız olabileceği tüm yolları görmeden bir şeye başlamanın imkansız olduğu bir noktaya kadar sürüklerler. Bu durum, olumsuz sonuç beklentileri nedeniyle yavaşlamalarına neden olur, hatta bu nedenle bazen bir projeden tamamen kaçınabilirler.

Hatalarını kabullenmezler

Günlük hayatta öngöremeyeceğimiz şeyler olduğunu kabul ederek hatalarımızdan ders çıkarıyoruz. Sorunlar ortaya çıktığında, bunu öğrenmek ve gelişmek için bir fırsat olarak görüyoruz. Aşırı mükemmeliyetçi biri ise hata yapmaktan korkar, yaparlarsa kendilerini affetmezler. Kendi hatalarından dolayı kendilerini eleştirirler ve sonuç üzerine strese girerek kendilerini yetersiz hissetmelerine neden olurlar.

Acımasız bir iç sese sahiplerdir

Bir mükemmeliyetçinin kafasının içindeki ses genellikle çok sert ve eleştireldir, bu da onlara sürekli olarak yeterince iyi olmadıklarını hissettirir. Toksik mükemmeliyetçilerle uğraşmak çoğu zaman yorucudur, ancak o kişi biz olduğumuzda daha da zor oluyor.

Başarıları yeterli bulmaz ve kutlamazlar

Kazandıklarını kabul etmezler veya hedeflerini tamamlamanın sevincini ve memnuniyetini hissetmezler. Daha iyisini yapabileceklerine, kusurlara odaklanabileceklerine ve amaçlanan sonuçlara ulaştıklarında bile bir sorun tespit edebileceklerine inanıyorlar.

Hep mücadele halindedirler

Her zaman daha fazlası için çabalarlar. Mükemmelliği hiçbir zaman ulaşılamaz görürler. Hatta her karar için kendileriyle savaşıyorlar, her fikrin üstesinden gelmeye çalışıyorlar, bu da çok zaman alıyor ve aşırı bir baskıya neden oluyor.

Geri bildirim alırken savunmaya geçerler

Yapıcı eleştiri veya geri bildirim aldıklarında dahi tepki gösterebilirler. Olumlu yorumları ve övgüleri filtrelerler ve yalnızca hedeflerini iyileştirmeye yardımcı olacak kritik geri bildirimleri dikkate alırlar. Bu, kendilerini saldırıya uğramış hissetmelerine neden olabilir ve bu da savunmaya geçmelerine neden olur.

Başkalarını çok eleştirirler

Hepimiz başkalarını eleştirme yeteneğine sahibiz, ancak toksik bir mükemmeliyetçiler kendilerini daha iyi hissetmek ve kendilerini yükseltmek için başkalarını aşağılayabilir. Kimi zaman bu durum meslektaşlarının ve arkadaşlarının etraflarında olmaktan kaçınmalarına neden dahi olabilir.

Referans: "9 Signs That You’re a Toxic Perfectionist and How it Can Ruin Your Life". Şuradan alındı: https://brightside.me/inspiration-psychology/9-signs-that-youre-a-toxic-perfectionist-and-how-it-can-ruin-your-life-802725/.