Otizm bir engel değildir!

Merhabalar sizlere bu hafta gündemde fazlası ile yer alan ve alması gereken çok trajik bir konuyu ele alacağım.

Türk rock’unun sevilen ismi Ogün Sanlısoy’un oğlu Ozan Sanlısoy 4 yaşında 2008 Aralık’ında çocuklarının üzerine bir türlü konduramadıkları ‘bir gariplik var’ şüphesiyle başlıyor her şey...

Sonunda erkek çocuktur geç konuşur avuntularını bir yana bırakıp doktor doktor koşturmaya başlıyorlar.

Önce doktorlar, ‘Yaygın Gelişim Bozukluğu’ diyor, sonra teşhisi koyuyorlar:

Otizm...

Ogün Sanlısoy’un hayatı o dakikadan sonra değişiyor.

Önce otizmin doğuştan gelen, beynin ve sinir sisteminin farklı işleyişinden kaynaklanan karmaşık, nörolojik tabanlı bir hastalık olduğunu öğreniyor.

1993 yılında 10 bin çocukta bir görülen bu hastalığın modern toplumda hızla ilerlediğini bugün 150 çocukta bir çıktığını, hatta Amerika’da bu oranın 90 çocukta bire yükseldiği gerçeğiyle karşılaşıyor.

Ogün Sanlısoy, oğlu Ozan’ın durumunda Türkiye’de kaç kişi olduğunu araştırmaya başlıyor.

Okul çağına gelen otizmli çocukların kaynaştırma metodu ile okullara alınması yasal bir hakken kimi okullarda ailelerin otizmli çocukları istemediği ve eğitim kurumlarının otizmli çocukları okuldan attığı gerçeğiyle karşılaşıyor. Otizmli çocuğa sahip ailelerin korku ve endişeleriyle tanışıyor.

Anne-baba hayata veda ederse bu çocuklar ne olacak?

Bu çocuklar nasıl topluma kazandırılacak?

Tüm bu sorular üzerine harekete geçiyor Ogün Sanlısoy, sanatçı arkadaşlarını topluyor ve otizme dikkat çekmek için kolları sıvıyorlar.

Ve bu günlerde twitter’da #ozaniçin1imza kampanyası ile tüm dünya’ya seslerini duyurdular.

Bende bu konuda tam destek veriyorum..Artık ülkemizdeki pozitif ayrımcılığın uygulandığını hatırlatarak derhal bu konunun çözülmesi için gerekli prosedürler uygulanıp hayata geçmesini önemle rica ediyorum..

Eğitim herkesin hakkı kim olursa olsun;hangi şartta olursa olsun bu ENGELLENMEMELİ!!

Herkese ENGELSİZ bir hafta diliyorum.