Kitap yazmak, büyüklere has bir eylem gibi görünür. Fakat küçük yaştan yazmaya meyleden, edebi yazı yaratımını, günlük yaşam rutinine dahil eden çocuklar tanıdım. Şaşırdım. Ailelerinden destek gören, şanslı zamane çocuklarının büyümeyi beklemeye sabırları yok sanırım. Bir yandan okula gidiyor, çoğu müzik ve spor yapıyor, bir yandan da öykü ve roman yazıyorlar. Tabii ki kendi başlarına değil; Yeşim Cimcoz Yazıevi'ne devam ediyorlar. Yazıevi'nin eğitmenlerinden, gençlik ve çocuk kitabı yazarı Gizem Pınar Karaboğa'dan yaratıcı yazarlık dersleri alıyorlar.

Yaşları 9 ile 13 arasında değişen 7 çocuğa, yazmaya ne zaman başladıklarını ve hedeflerinin ne olduğunu sordum. İlk romanını bitiren ikinciye başlayanlar varmış aralarında. Yazmayı eğlenceli ve büyülü buluyorlar. Kimi Sakız Sardunya'yı yazdığı için Elif Şafak'a teşekkür ediyor, kimi Behiç Ak kadar ünlü bir yazar olmak istiyor. Fakat hedeflerine bakılırsa sadece yazar olmakla yetinmeyecekler; doktor, aşçı olup, yazarlığı yan meslek olarak devam ettirecekler.

'Ben neden yazmayayım?'

Deniz Akkuş, 13 yaşında, 7'nci sınıfa gidiyor. Roman yazıyor. Polisiye, fantastik ve komedi seviyor. Romanında küçük bir kasabada yaşanan cinayetleri konu alıyor. Harry Potter'ı okuduktan sonra yazı yazmak aklına gelmiş. Ben neden yazmayayım, diye düşünmüş. "Yazıyorum, çünkü beni sadece kitaplar anlıyor. Bana terapi gibi geliyor" diyor. Hedeflerini, mutlu olmak ve mutlu etmek, diye sıralıyor.

Elif Osmanağaoğlu, 12 yaşında, 6'ncı sınıfa gidiyor. Fantastik roman yazıyor. Neden fantastik, diyorum; "Çünkü gerçek hayatı yaşıyoruz zaten" diyor. Elif Şafak'ın 'Sakız Sardunya' adlı kitabını okuduktan sonra yazı yazmaya başlamış, duygularını şöyle ifade ediyor: "O kadar güzel bir kitaptı ki Elif Şafak, sana bu kitabı yazdığın için çok teşekkürler."

Yazı yazmak Elif'e bir büyü gibi geliyormuş. "Ben yazı yazınca büyücü oluyorum. Büyücü olunca da yazdığım bütün şeyleri istediğim gibi değiştirebiliyorum" diyor. Hedeflerini soruyorum; Yüzlerce hedefim var, ama ben kısa keseceğim, diyerek sıralıyor: "İlk olarak yazdığım romanımın basılmasını istiyorum. Beyin cerrahı olmak istiyorum. Piyanist olmak ve bir köpeğimin olmasını çok isterim."

Hem doktor hem yazar olacak

10 yaşındaki İzim Avnayim ise 5'inci sınıf öğrencisi. "Yazı yazmak ruhumu dinlendiriyor kendimle birleşip hayal dünyamı yazıya ve kağıda dökmek, beni çok mutlu ediyor” diyor. 2'nci sınıftakiöğretmeni yazı yeteneğini keşfedip onu yazmaya yönlendirmiş. Roman ve kısa öyküler yazıyor. “Genellikle komik ya da gizemli yazıyorum, bazen bir karekterin ağızından yazabiliyorum” diye anlatıyor. Okulunu başarıyla bitirmek, iyi bir lise ve üniversite okumak istiyor. “Büyüdüğümde İstanbul Devlet Konservatuarı'ndan mezun olup doktorluk mesleğini seçeceğim. Yan meslek olarak yazar olacağım ve bir sürü kitap yazacağım” diyor.

'Behiç Ak kadar ünlü bir yazar olmak' istiyor

5'inci sınıfa giden 10 yaşındaki Sevim Sude Gültekin, ne zaman yazmaya başladığını hatırlamıyormuş. "Ama şunu hatırlıyorum; birinci sınıftayken bir kağıdı dörde bölmüştüm. Bunlarla kendime altı sayfayı birleştirip zımbalayarak bir kitap oluşturdum. İsmi 'Karga Gak Guk' idi" diyor. Romanın da öykünün de kendine göre özellikleri olduğunu düşünüyor ve iki türü de çok seviyor. Aksiyon ve fantastikten pek hoşlanmıyor. Hedefin ne, diyorum, sıralıyor: "Hedeflerim; Büyükada'da yaşayıp köpek sahibi olmak istiyorum. Beş dil bilmek istiyorum; ama dersini almadan beş dil bilmek istiyorum. Her yerde bir Yazıevi'm olsun. Behiç Ak kadar ünlü bir yazar olmak istiyorum. Kitaplarım ünlü olsun ve çok satış yapsın. Bir de çocuk doktoru olmak ve zengin, ünlü bir yazar olmak istiyorum."

'Romanlarım dünya çapında ses getirsin'

13 yaşındaki Atahan Mahur Uslu, 7'nci sınıfta okuyor. İkinci romanını kaleme alıyor. Bilim-kurgu ve fantastik türünde yazıyor. "Yazı yazmak beni hafifletiyor. Kitapları bebekliğimden beri severim. Bu yüzden ben de yazmak istedim ve böylece yazıya başlamaya karar verdim" diyor. Gelecekte yazdığı romanların dünya çapında ses getirmesini istiyor. Ayrıca "Aşçı olmak istiyorum. Yarım zamanlı yazarlık yapmak da hedeflerimden" diyerek sıralıyor.

'Yazdığımda neşeleniyorum'

Kendini mutlu ettiği için yazan 12 yaşındaki Mina Şimal Alioğlu ise 6'ncı sınıfa gidiyor. Yazmak, 1'inci sınıfta yaptıkları küçük yazı etkinlikleriyle hayatına girmiş. "Her yazdığımda neşeleniyorum. Hem de ilginç bir şey... Birisinin hayatını sen seslendiriyorsun" diyor. İkinci romanını yazıyormuş. İlki fantastikmiş, şu an ise mizahi bir roman yazıyormuş. "Yazıda hedefim; bir sürü romanımın olması, sevilerek okunması. Başarılı bir okulda okumak, mezun olmak ve oyuncu olmak istiyorum" diyor.

4'üncü sınıfa giden 9 yaşındaki Defne Erşahin ise yazmaya ne zaman başladığını hatırlamıyor. "Yazı yazıyorum çünkü keyifli" diyor. Hem öykü hem de roman yazıyor. Gerçekçi yazmayı seviyor. "Hedeflerim; kitap yazmak, ve kitaplarımın çok satması. Cerrah olmak istiyorum" diyor.

Çocukların Gizem Ablası

Bu; yazmayı seven, yazmaya vakit ayıran 7 çocuğun başka bir ortak noktası daha var. Hepsi de haftanın bir günü Kadıköy'deki Yeşim Cimcoz Yazıevi'ne gidiyor ve koçları Gizem Pınar Karaboğa'dan yazı yazma konusunda özel eğitim alıyorlar. Gizem Hanım, yaklaşık 5 yıldır Yeşim Cimcoz Yazıevi'nde çocuklar ve gençlerle yaratıcı yazarlık dersleri yapıyor. Kendisi de yazar. 5 kitabı basılmış: "Üniversite 1'inci sınıfta Gülten Dayıoğlu Vakfı'nın düzenlediği ilk gençlik romanı yarışmasında romanım birincilik alarak Altın Kitaplar Yayınevi'nce basıldı. Ardından aynı yayınevinde iki çocuk kitabım daha yayınlandı. Dördüncü çocuk kitabım Yitik Ülke Yayınları'nda. Son olarak yetişkinler için yazdığım roman, Düşülke Yayınları'nda bir kaç ay önce basıldı. Ama çocuklar ve gençler için yazmaya devam ediyorum."

Çocuklarla çalışmaktan çok memnun. "Zehir gibiler... Bir cümle üzerinde çalışıyoruz örneğin; o cümlenin bir çok boyutunu görebiliyorlar. Üstelik Dostoyevski, Sait Faik, Turgut Uyar, Cioran, Kafka gibi yazarları çalışıyoruz. Çocuklardan çok şey öğreniyorum" diyor.

Gizem Hanım, şu an yaş gruplarına göre ayrı sınıflarda olmak üzere 15 kişiyle çalışıyor. 4 kurluk yaratıcı yazarlık serüveni sonucunda roman yazmaya başlıyorlarmış. Çocukların farklı, renkli, pırıl pırıl fikirler bulduklarından söz ediyor. "İkinci romanına başlayan öğrencilerim var ve ilk romanlarını beğenmiyor, epey gülüyorlar. Hızla ilerliyor, genişliyor, derinleşiyorlar. Zaten hayalgüçleri sınırsız; ben de elimden geldiğince onları sıkıştırmadan, bozmadan, birbirlerine benzetmeden yazmalarını sağlamaya çalışıyorum" diyerek çocukların 'kendileri' olarak yazmaları konusundaki dikkatini dile getiriyor. Çocuklarla çalışmanın ve çocuklara yazmanın çok büyük bir sorumluluk olduğunu düşünüyor. "Bana mutluluk ve umut veriyorlar. Her biri çok kıymetli. Keşke tüm çocuklara ulaşabilsem" diyor.

Haber: Hayriye Mengüç