İtalya Bologna Üniversitesi’nin yaptığı bir araştırmaya göre, sanat eserlerine bakmak, stres hormonu olarak bilinen kortizol seviyesini ciddi oranda düşürebiliyor. Üniversitede “yaşam kalitesi ve sağlığın geliştirilmesi” dersi veren Profesör Enzo Grossi’nin başkanlığındaki araştırma ekibi, sanatın sağlık üzerindeki etkisini test etmek için 100 kişilik bir denek grubunu, Cuneo kentinde iki saatlik bir kültür-sanat turuna çıkardı. Deneklerin, gezi öncesi ve sonrasında tükürük örnekleri alınarak tahliller yapıldı ve kortizol seviyelerinin yüzde 60 oranında düştüğü tespit edildi. Profesör Grossi, "Sanatın terapi amaçlı kullanımı yeni bir şey değil. Ama burada önemli olan, ilk kez bunun sağlık üzerindeki olumlu etkisini somut olarak ölçmüş olmamız" dedi.

Her şeyin başı sağlık

Araştırmacılar, yüksek kortizol seviyesinin depresyondan gastrite kadar psikolojik ve fiziksel birçok rahatsızlıkla bağlantılı olduğunu vurguladı. Düşüncelerimiz ve duygularımız, sadece hareketlerimizi ya da anlık modumuzu değil, organlarımızı, salgıladığımız hormonları, enzimleri de etkiliyor. Hani hep deriz ya “Her şeyin başı SAĞLIK!”. Bunun bilincinde olup bir bakmak lazım hal ve gidişatımıza. Stres seviyemiz tavan, umutlarımız yavan ise sormak lazım içimizdeki “kurban”a; “Rahatlamak için ne yapıyorsun sen?”

Yaşadığımız negatif olaylara, zihnimizdeki bunalımlara tutunup kalmak bir seçim. Dünyayı algılamamızı sağlayan o bir çift gözü dışarıya; sanata, doğaya çevirmek, gidip hayranlıkla içine dahil olmak, yaratıma ve yaradılışa saygı duymak da bir seçim. Bakmak yeterli olmaz bazen. Görmek gerek yaratılandaki güzelliği, yaratandaki özelliği ve tüm bu süreçteki mucizeyi. Sonrasında birden umut dolar için! Canın çeker! Bakıp izlemek yetmez, sürece dahil olasın gelir. Bir bakmışsın, yerde stres topunla, sorun yumağınla oynamak yerine, “Ben de istiyorum!” diyerek ayağa kalkmışsın.

Bilgi Anteni