Ve belki de artık bakman gereken bir yer var. Her sabah uyandığında benzer bir ruh haliyle başlıyor musun? Hafif bir sıkışma… Belki nedeni olmayan bir yorgunluk… Ya da hep aynı iç ses: “Yine aynı şeyleri mi yaşayacağım?” Eğer bu döngü tanıdık geliyorsa, yalnız değilsin. Ve evet, bu hisler tesadüf değil. Çünkü duygular, görmezden geldiğimiz yerlerin fısıltısıdır.

Duygu tekrar ediyorsa, görülmek istiyor demektir

İçimizde bastırdığımız, yok saydığımız her duygunun bir enerjisi vardır. Ve o enerji, sabahları ilk “merhaba”yı verir bize. “Ben hâlâ buradayım.” “Sen beni hâlâ dinlemiyorsun.” “Sen hâlâ aynı şekilde yaşamaya çalışıyorsun.” Yıllar önce ben de kendimi aynı döngülerin içinde buluyordum. Gün değişiyor, kişiler değişiyor, planlar yapılıyordu ama ben aynı duyguyla uyanıyordum. Sonra fark ettim: Ben duygularımı yönetmiyordum, onlar beni yönetiyordu.

Peki, bu döngü neden bitmiyor?

Çünkü sistemimiz, tanıdığı duyguyu tekrar etmek ister. Tanıdık olan güvende hissettirir, hatta acı da olsa… Kimi zaman üzülmek, yalnız kalmaktan daha tanıdıktır. Kimi zaman yorgunluk, hayal kırıklığından daha korunaklıdır. Ama bu tanıdık duygular bize hizmet etmiyorsa, sadece bizi içten içe tüketir. Ve işte orada başlar dönüşüm ihtiyacı: “Ben bu duyguyu kaç kez yaşadım?” “Ve artık buna nasıl başka bir yerden bakabilirim?”

Küçük bir farkındalık adımı

Kendine nazik ama dürüst bir alan açmak istersen, bu basit çalışmayla başlayabilirsin: 3 gün boyunca, sabah uyandığında ilk fark ettiğin duyguyu bir yere not al. Ne hissettin? Endişe, suçluluk, boşluk, direnç? Bu duyguyla ilk kez ne zaman tanıştığını düşün. Hangi yaş? Hangi olay? Hangi kişilik hali?

Son olarak kendine şu cümleyi söyle: “Bu duyguyu taşıyorum ama bu duygu ben değilim. Onu dinliyorum, görüyorum ve artık ona yeni bir yer açmak istiyorum.”

Son olarak;

Her gün aynı duyguyla uyanmak, bir kader değildir. Ama onu fark etmezsen, aynı sabahları tekrar tekrar yaşarsın. Gerçek özgürlük, o duyguyu bastırmakta değil; onunla konuşmaya cesaret etmektedir. Ve sen, içindeki bu döngüyü fark ettiğin anda, değişim zaten başlamış demektir.

Sevgiyle kalın…