Bazen hayatta toplanmak zordur, gitmek kadar zordur hem de. İnsan bu; kafasını toplayamaz, eşyalarını, kalbinin kırıklarını belki de sözlerini. İşte bu yüzden insan gidemez, yani gitse de hep yarıda kalır sözleri, duyguları. Şimdi “Bu kız neden bunları yazıyor, acaba yarım mı kaldı bir şeyleri, toplayamadı mı?” diyebilirsiniz. Hayır, ben hayatımda öyle bir noktaya geldim ki her şeyi topladım. Yeni kararlar aldım, sanırım biraz da büyüdüm. Daha temeli olan hayallerim var artık, havada asılı kalmayacak kadar ayakları yere basan hayaller. Bunların hepsinin temelinde aslında sevgi var, aşk var, kuvvetli olan tüm duygularım var.


Çok fazla üzüldüm, belki duygusal oluşumdan, belki de hep kafamın dikine gidişimden. Ama en sonunda gülebilecek bir şeyler, öğrenilmesi gereken dersler çıkardım kendime. Kimi zaman çok değer verdim aslında değerimi hak etmeyenlere ya da değer veremedim içinde altın kalbi taşıyanlara ama onlarla büyüdüm. Ben bunları fark ederken olgunlaştım. Bazen sesim çıkmadı, duyuramadım, anlattım, anlaşılmadım. Hani, bu sadece arkadaş çevrem için değil, ben bazen aileme bile kendimi anlatamadım. Her defasında bir şeye inandım, kendime. Kendim her şeyin doğrusunu, yanlışını yapabilirdim. Çünkü “onları ben yaptım, hata da olsa benim” dedim. Kısacası, düştüğüm gibi her defasında daha güçlü kalkabilmeyi başardım.


Ben yaklaşık 12 yıldır yazıyorum, çıkmazda kaldığımda, içim sıkıldığında hep yazıyorum ama bu sefer yazma nedenim bunlar değil. Ben bu defa sevginin bana neler yaptırdığını sizlere de anlatabilmek için yazıyorum. Sevgi denilen bu kısacık kelime içinde o kadar anlam barındırıyor ki merhamet, ilgi, bağlılık, umut, heyecan bunlar sadece en başlıcaları bana göre.


Sevgi, evet, bu ara hayatımda sahip olduğum en kuvvetli duygu. Beni tanıyanların “Yok canım, sen yapmazsın, özgür kızsın, dinlemezsin, birinin dediğine uymaz, burnunun dikine gider, bildiğini yaparsın” diyenlerin beni hayretle izlemelerine sebep olan şey. Belki doğru zamanı bekledim bunca zaman, belki zaten karşımda olanı göremedim ama tek bildiğim, eğer birini seversem onun için her şeyi yapabileceğim. Fikirlerine saygı duymak, alttan almak, sanırım bunlar beni daha çok bağlayan şeyler birine karşı. Her sabah uyandığımda “bugün nasıl bitecek” diyen ben, artık “bugün bitmesin” der oldum. İşte, bana bunları dedirten sevgiyse, bence başıma gelen en güzel duygu bu. Son zamanlarda birçok şeyden zevk alamaz olmuştum. İnsanların bir tıkanma evresi olur ya, tam da oradaydım ama bir gün ummadığım bir anda her şey tersine döndü. Sanki Alice’in Harikalar Diyarı’na geçtim. Toz pembe bir dünya gibi ya da daha gerçekçi bir örnek vermem gerekirse, günlerce içmişim ve hala başım dönüyor gibi.


Kısaca demek istediğim, sevin, sevmekten korkmayın. Etrafımızdakilerin ne dediğini düşünürsek en yakınımızdakini göremeyiz. Bunun için sevin, daha mutlu olduğunuzu gördüğünüzde zaten siz vazgeçemeyeceksiniz. Şimdi başta yazdığım toplanma kısmına gelelim. Eğer gerçekten doğru insanı sevdiyseniz beraber toplanırsınız birbirinizin yarısı olup yaralarını örtersiniz. Bir de unutmadan, eğer ki doğru insansa yanında çocuklaşabildiğin tek kişi olur. Bu yüzden hepinizin sevgiyi bulması dileğiyle...


İrem Karataş

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!
  • Misafir Kopyalayabilirmiyim
    CEVAPLA

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.