Herkes çok zeki, herkes çok yetenekli, herkes çok başarılı. Böyle insanlara bilimsel bir ad verebilir miyiz? Bunların çoğunun fıtratı ve cehalet sorunları vardır, bir de kibirlilerdir ki sanırsınız dünyaya bir faydaları olmuş, kendilerine bile hayırları yokken üstelik ama böyle devam etsinler sonuçta herkes kendi karakterini yansıtır. Denize düşüp, yılana sarılıp onu bile sokacak insanlardır bunlar. İnsanın doğasında var ama özgüvensiz toplumlarda ve benliği zayıf olanlarda bu durum daha çok görülüyor. Okumuş, okumamış cahilden uzak durmalı zaten yoksa illaki bir zararını görüyoruz.


İnsanın insanı tanıması için sadece sözlü iletişime, onunla çok zaman geçirmesine gerek yok. Duruşu, gülüşü, bakışları bile bir insanın iyi olup olmadığını ele veriyor. Güçlü bir kişilik ortaya koyduğunda, başarılı bir grafik çizdiğinde insanlar vahşi bir şekilde saldırıya geçerler. Kadınların gücü belki yetmez ama onlar da yok etmeye çalışan erkeklerin sinsi işbirlikçileri halini alırlar. Doğruların aslına ulaşmadan yalanların gerçek yüzüyle karşılaşıldığı için doğrular ilgi görmüyor. Özgün, farklı düşüncelere sahip insanlar olarak faydalı işlerle öyle meşgulüz ki maalesef etrafımızdaki olumsuzlukları fark edemiyoruz. Yani bıçağa ihtiyacım olduğunda sırtımdakiler bana yeterli geliyor.


Sürekli neden biz her şeyi yanlış biliyoruz da bu çok bilenler(?) tüm olup biteni biliyor. O kadar çoklar ki hangi birisine ne diyelim? 'Sen haklısın' en güzel cevap. Ver, geç yapıyoruz. Bizler meyve veren ağaç taşlanır gibi atasözleri ile büyümüşüz, kim korkar öfkeden, embesillerden? Zeki başarılı insan başkalarını takmaz yapacaklarına odaklanır, kötü taraflarına veda eder ve sadece kaliteli tarafları kalır, taşı heykele dönüştürmek gibi. Taş eğer fazlalıklarından kurtulmazsa sanat eserine dönüşemez. İnsanların tüketmek ve eleştirmek haricinde pek bir şey yaptığı yok, kendisiyle geçinemeyen insanların ayrı yetişme, kültür, alışkanlıkları olan canlılarla anlaşması olası değil.


Bazı insanların gerçekten beyin nakline ihtiyacı var. Akıllı telefon kullanıp beynini kullanamayan insanlarla çevriliyiz, yoruyorlar onlar gibi olmayanları. Her gün yeni bir şey öğreniyorum. İkiyüzlü insanların beni üzüşünü seyrediyorum, işine geldiklerinde iyi olduklarını çözdüm, takılı kalmış pikap gibi kimsenin umurunda olmadığını görüyorum. İnsanların ne kadar haysiyetsiz olabileceğini, bu durumu bir karakter olarak benimsediklerini, egolu insanların aslında çok aciz olduklarını görüyorum. Ama her zaman ilahi adaletin tecelli ettiğini, bittim dediğim an o eli hissettiğimi biliyorum.

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.