"Neler oluyor?" sorusunu kendime sormak istiyorum. Bir sakin ol, bir nefes al. Kendimi makine olarak görüp hiç durmadan vücudumu ve zihnimi öyle bir yıpratmışım ki kireç tutmuşlar resmen. Sağlıklı düşünmek nedir? Sahi, yapabiliyor muyuz? Yaptığımızı mı zannediyoruz? Bunu bize sonuçlar gösteriyor galiba. Sonucu olumluysa, yaptığını zannetmek çok güzel bir şey. Çünkü insan gerçekten kendini neye inandırıyorsa öyle gidiyor. Zihnini nerde kilitlediyse oraya hapsoluyor. Bu kilitleri çözmek hem kolay hem zor. Ama en güzeli, zamanla kilitlerin kendi açılması. Biz hayatta level atlarken zaten kilitler kendiliğinden çözülüyor ve bir sonraki bölümde buluveriyoruz kendimizi. Daha yeni başlamışken hep sonu düşleyip hep ona yönelince, bize verilen canlar, enerjiler yetmiyor. Sonrada basıyoruz tabii şikayet çığlığını.

İçimdeki şikayet çığlıklarının sesinin yükseldiği bu dönemde kim ayarlarıma dokundu da ses bu kadar fazla çıkıyor, diye düşünüyorum. Ne oldu, neler oluyor? Nerede hata yapıldı, nerede yanlış yapıldı? Kendimi dövmesem de arada tokatlıyorum böyle cümlelerle. En büyük yanlışı, tabii ki, insana kendisi yapıyor. Ama o hala, yanlışların dışardan geldiğini düşünüp dursun. Seçimler, seçimler diyorum... Çok önemli şeyler aslında, çok basit gözükseler de. Nasıl olmayı seçiyorum? Hangi kelimeleri seçiyorum?

Hayatta neden başkalarının bakış pencerelerinden bakmaya çalıştım? Empati yapayım derken göz mü çıkardım? Her şeyin azı karar, çoğu zarar. Keşke yemek ölçüleri gibi bir yerde ölçü yazsa, diyorum. Sonra, kendimi bu hale getiren bensem fabrika ayarlarımı tekrar düzeltebilirim, diye bir umut ışığı sarıyor etrafımı. Her şey düzelir, bir süreçtir. Süreçleri çok seviyorum. Tökezlediğim zaman kimin ekmeğine yağ sürüp kimin gözlerini sulandırdığımı gözlüyorum. Bu nedenle çok güzel. Sonra diyorum ki "Ekmeğine sürdüğü fazla yağlar ona zarar verir, beni ırgalamaz. Kalorileri kendisi alıyor nasıl olsa." Fazla yağları süren zihniyetin değişmesi için dua ediyorum. Sağlıklı beslenmeleri hepimizin yararına. Sağlıklı bir beslenme programının, kalplerimizin huzurunu destekleyeceğini canı gönülden diliyorum.

Ben de sağlıklı beslenme programına başladığımdan beri daha huzurlu ve mutluyum. Fazla kelime göz çıkarır, beslenme programımın sloganı bu. Dinlemek, dinlenmektir. Ağzından çıkan bal kelimelerini zehre çeviren dönüştürücü beyinlerin olduğu bu kalabalıkta arada nabza göre şerbet sunmak iyidir. Ballarımı sahte zannedenlere artık şerbet sunmaya karar verdim bu misafirliklerinde.

Hepimizin esenliği için az kelime, az hata, az huzur, az kalp kırıklığı... Nerede minimizasyon, orda bir huzur var. Ama bunu yazarken uygulamamayı tercih ediyorum. Çünkü dilim ne kadar kontrol etme isteğiyle dolu olsa da aynı istek yazarken olmuyor…

Tuğba Çelebioğlu