Çocukların gelişimsel süreçleri hakkında birçok şey yazıldı; ilk kez ne zaman otururlar, ne zaman emeklerler, ne zaman yürürler, ilk sözcükler ne zaman söylenir vs. Çocukları doğduktan sonra ebeveynlerin dönüm noktaları ise hep önemsiz kaldı. Ancak kendi içinizde yaşadığınız değişimlerin de farkında olmalısınız. Ebeveynliğinizin her aşamasının tadını çıkarın. Gelin bu evrelere bir göz atalım:


Rahim: büyüme, yuva ve mide bulantısı

Ebeveynlik macerası henüz başlamadı bile, ama endişe ve gizemle karışık büyük beklentiler var. Nasıl bu kadar çok öğrenecek ve hazırlık yapılacak şey olabilir ki? Gebe bayanlar kitapların varlığından önce ne yapıyorlardı?


Doğum ile 1.ay arası: Korku, şok ve huşu

Yeni doğan bebeğinizle ilgili her şey çok yeni. Bilmediklerinizin ne kadar olduğunu bile bilemiyorsunuz. Sadece çok olduklarından eminsiniz. Kendi aileniz nasıl yaptı bu işi? Peki ya komşular? Bu cehalet hissine bir de korkunç bir panik ve daha önce hiç hissetmediğiniz kadar ağır bir sorumluluk hissi ekleyin. Bu, yeni bir araba, yeni bir ev ya da yeni bir işe benzemiyor. Hiçbir şey omuzlarınıza 4 kiloluk bir bebek kadar ağır bir yük koyamaz.


1-3 ay arası: Sıcaklık ve şaşkınca bir merak

Evet, sonunda bir yerlere geliyoruz. Göz teması, mırıldanmalar ve gülümsemeler; bu battaniyeler ve bezler yığınının altında küçük bir insan olduğundan eminsiniz artık. Gelişim evresine giriyorsunuz. Bebeğinizle olan iletişim daha iki yönlü olduğundan aranızda kuvvetli bir bağ oluşuyor. Gülümsüyorsa eğer, doğru bir şeyler yapmışsınız demektir.


3-7 ay arası: Soytarılık ve şaklabanlık

Bu evrede, ebeveynler, dünyanın geri kalanına gelişimsel gerileme gibi gözüken bir süreçten geçiyor. Bebek gibi konuşma, saçma sesler çıkarıp komik suratlar yapma, çılgınlarcasına dans etme ve sürekli anlamsız şarkılar söyleme. Hepsi bebeğinizden, içinizi okşayan sıcak bir kahkaha koparabilmek için.


7-12 ay arası: Biyograf ve küratör

Bebeğinizin ilk gülümsemesi ve kahkahası anneliğin ilk dönemlerinden unutulmaz anlar olsa da “ilkler” şimdi çok daha hızlı ve ani. Bebeğinizin ilk oturduğu an, ayağa kalktığı, adım attığı, ilk sözcüklerini söylediği anlar en çok hatırlayacağınız, bir yerlere yazacağınız ve kameraya alacağınız anlar. En çok fotoğraf ebeveynliğin bu evresinde çekiliyor.


1-2 yaş arası: Gizli servis ajanı

Bu aşamada ebeveyn bebeğinin uyandığı andan gece uykusuna yattığı ana kadar (tabi gece uyuyorsa eğer) sürekli bekçi modunda. Bebeğinizin hareket kabiliyeti ve merakı aralıksız artıyor ve etrafındaki tehlikeler takıntınız haline geliyor. Her zaman küçük maceracınızın bir adım önünde olmanız gerektiğini hissediyorsunuz.


2-3 yaş arası: Kötü kişi (bölüm 1)

Bu, ebeveynlerin çocuklara kısıtlamaları ve kuralları öğrettiği, kendilerinin de kötü kişi olmayı öğrendikleri aşama. Anne-baba bu aşamada “hayır”ı her şeyden çok kullanır; ki bu da çocuğun ergenlik dönemi için harika bir alıştırma olur. Uzmanlar, limit koymanın ve kurallar belirlemenin çocuklar için en iyisi olduğunu söyleseler de bu, sürekli karşı çıkmaktan doğan suçluluk duygusunu azaltmıyor.


3-5 yaş arası: En iyi dost

Bu yaşlarda çocuğunuz unutmayacakları hatıralar edinmeye başlıyorlar – tam zamanında; çünkü artık ileride hatırlamak isteyecekleri aktiviteler yapabilecek durumdalar. Çocuğunuz şimdi bir bisikletçi, tırmanıcı, sanatçı ve aktör. Aynı zamanda sürekli soru sormak istiyor: neden? niçin? Cevaplarınızı hazırlamaya başlayın. Çünkü artık, çocuğunuzun en iyi dostu olmak zorunda olduğunuz aşamadasınız. Bu, sürekli soru sormayı öğrendikleri ve aynı zamanda size abartılmış gelse de onlara ilk sayfa haberi gibi gelen sorunlarını sizle paylaştıkları evre. Eğer bu aşamayı iyi değerlendirirseniz, büyüdüklerinde ve problemleri arttığında da sorunlarını sizinle paylaşmaya devam edeceklerdir.


5-7 yaş arası: Ayrılık (bölüm 1)

Bazı ebeveynler çocuklarının kreşteki ilk gününde çok sevinçli iken bazıları hiç de öyle değil. Bu durum 5 belirgin aşamada açıklanabiliyor: inkar, öfke, pazarlık, depresyon ve kabulleniş. Bizden söylemesi!


7-10 yaş arası: Şoför, koreograf ve yönetmen

Çocuğunuzun takvimi, artık çok dolu ve arabanızın lastikleri yıpranmış durumda. Kendi sorumluluklarınızla birlikte çocuğunuzun programıyla uğraşmak, bir parti planlamacısı için tam zamanlı bir iş olabilir. Ama bunu karşılayamayacağınıza göre, en iyi siz usta bir organizatör olun.


10-12 yaş arası: Yaşam koçu

Çocuklarınızı için “ara yaş” denilen zaman aralığı, sizin açınızdan da aynı öyle. Artık, çocuğunuzun hayatı üzerinde makul bir kontrol kurabildiğiniz dönemden (7-10 yaşları), bütün kontrol duygunuzu yitireceğiniz bir diğer döneme (12-15 yaşları) geçiş yapıyorsunuz. Kriz ve stres yönetimi becerileriniz, birkaç yıl sonraya nazaran daha nazik ve anlayışlı bir şekilde test edilecek. İleriye dönük sağlıklı bir baş etme yolu bulsanız iyi olacak. Ayrıca, bu dönemde çocuğunuzun yaşam koçluğunu üstleneceksiniz. – bir genç olarak ne gibi şeylerle karşılaşacaklarını sürekli düşünmek gibi. Bilmeleri gereken her şeyi anlatmak gibi kontrol edilemez bir istek içerisinde olacaksınız. Bu normal; ancak arada sırada kontrol edin; sizi dinliyorlar mı yoksa söyledikleriniz bir kulaklarından girip diğerinden çıkıyor mu?


12-15 yaş arası: Kötü kişi (bölüm 2)

Asla yapmam dediğiniz, aynı kendi aileniz gibi konuşmaya başladığınız aşamaya geldiniz. “Hayır” kelimesi sözlüğe geri döndü; hem de bir intikam duygusuyla. Erken gençlik yılları sizi şu soruyu cevaplamanız için zorluyor: “Ben çocuğumun ebeveyni miyim yoksa en iyi arkadaşı mı?” Bu ebeveynlik yıllarının sorunlarıyla baş etmede işinize en çok yarayacak cevap “evet”. Çocuklar en çok bu yaşlarda kurallara ve düzene ihtiyaç duyar; ancak arkadaşlığınıza ve sevginize de hiç olmadıkları kadar ihtiyaçları var. – sağlaması zor bir denge.


15-18 yaş arası: Ayrılık (bölüm 2)

Çelikten sinirler yaratmanın tam zamanı; başka hiçbir şey çocuğunuzun ehliyetini almasıyla baş etmenize yardımcı olamaz. Ehliyet, çocuğunuzun bağımsızlığını kazanma yolundaki ilk adımı. Bağımsızlık ilanının en dramatik olanı birkaç yıl sonra yurt odasında söyleyeceğiniz hoşçakal olsa da, ehliyet, doğanın, anne-babayı çocuklarının evi terk etme düşüncesine hazırlaması. Artık şoför ya da refakatçi olmanıza gerek yok; çocuğunuzun yetişkin olduğu gerçekliğine alışmaya başlasanız iyi olacak. Yatağa onlardan önce gireceksiniz, eve geldiklerinde sizi uyandırmalarını hatırlatmayı unutmayın.


18 yaş ve sonrası: Uzun mesafe

Birçok aile için üniversite, boş yatak odası anlamına gelir. Ebeveynlik bitmiş değil; sadece uzaktan yapılıyor.

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.