Bebekler acıktığında, gazı olduğunda, sevgiye ve sefkate ihtiyaç duyduğunda hep anne göğsünü ister ve emer. Dünya ile tek bağlantıları memelerdir ve dolayısıyla ilk öğrenme ağızla başlar. Önce ruhu, sonra karnı doyar, sonra da oyun oynamaya başlar. Bu sebepledir ki kavramayı öğrendiği an itibariyle her şeyi ağzına götürür. Hem oyun oynar hem de eline geçirdiği nesneleri tanımaya çalışır.

Oyunun ve oyuncakların çocukların fiziksel ve zihinsel gelişimlerinde önemli rolü olduğuna dair pek çok araştırma mevcut. Hayatı oyunla keşfederek öğreniyor bebeklerimiz. Burada biz ebeveynlere düşen rol ise hem keyif alacakları hem de her alanda gelişim sağlayacakları oyunlar oynamaktır.

0 – 6 ay döneminde göz teması kurarak ce-e gibi basit oyunlar yanı sıra bebek ilgi kartları ile oyunlar oyanadık. Kartlardaki resimleri ve onlarla ilgili uydurma masalları dinledi. Hayvan taklitlerimi izledi. Bol bol sohbet ettim, sanki yanıt veriyormuş gibi sorular sordum ve kendim yanıtladım. Yaptığım herşeyi anlatıyorum. Örneğin; “Şimdi akşam yemeği için salata hazırlıyorum. Yeşil renkli marulu doğradım, turuncu havucu rendeledim, yeşil avakado dilimledim, mor lahanayı doğradım, vs.”

Bu dönemlerde oyuncak seçiminde ise motor becerilerini destekleyecek oyuncaklardan seçiyorum. Müzikli, ışıklı, farklı fonksiyonları olan oyuncaklar, emekleme, yürüme gibi kaba motor becerisini destekleyen, aynı zamanda tek başına zaman geçirmesine olanak sağlayan oyuncakları tercih ediyorum. Bol bol da kitaplarla vakit geçirmesini sağlıyorum. Benim kendi kitaplığımdan kitapları indirip kaldırıyor. Yanı sıra ablasının kitaplarından da okuyorum. Ayrıca kendi yaşına uygun yine ablasından kalan kalın sayfalı kitapları da muhakkak okuyoruz. Resimleri hakkında sohbet ediyoruz. Siz ne kadar konuşursanız o kadar dinliyor çocuklar. Dil gelişimi için de dinliyor olmaları çok önemli.

Dil gelişiminde ve sesleri modellemede önemli bir husus var. Bir bebeğin anne ya da babası yerine bolca televizyon dinliyor olması konuşma merkezini tetiklemiyor. Bunun sebebi ise dudak hareketlerini görmeden sadece işitme duyusunu kullanarak izliyor olması. Kendinizi düşünün Tv izlerken diyaloglarda bütüne mi bakıyorsunuz yoksa kişilerin dudaklarına mı?

Oyunlar aynı zamanda çocukların ebeveynleri ile uyumlu ilişki kurmalarımı, yaşadıkları herhangi bir sorunu ya da duygusal sıkıntılarını ifade edebilmelerini sağlar. Bu da biz ebeveynlerin yine oyun oynayarak bu problemleri çözebilmemize olanak sağlar.

Siz ne düşünüyorsunuz? Yorumlara bekliyorum.

Sevgiler,

Zehra Dörter