Bu aralar yazıyla ilgili güzel şeyler yaşıyorum. Bir Novella üzerine çalıştım ve o şimdi editörde. Müjdat Gezen Sanat Merkezi'nde derslere başladım. Konservatuar yazarlık bölümü okuyorum. Harika şeyler öğreniyorum. Ayrıdan bir başka kursta öykü üzerine çalışıyorum. Hayaldi bunlar.

Hayat sürprizlerle dolu. Bunu öğrendiğimden beri daha bir güvenmeye başladım hayata. Bir günde her şey değişebilir. Bu pek tabii iyi de olabilir kötü de. Güzelliklerle karşılaşalım.

Nasıl öğrendiğime gelirsek. Bir üstüm vardı, bana mobbing uyguluyordu. Ne yaparsam çözüm bulamadım ve nasıl davranmam gerekiyorsa öyle davranmaya başladım. Çok yıprandım o süreçte. Ve daha iki yıl var onunla bu yılları nasıl geçireceğim düşüncesiyle bunalıma giriyordum. Zehir olmuştu günlerim. Ağlıyordum neredeyse her gün. Ben iki yılı nasıl geçireceğim diye düşünürken bir telefon geldi. İstifa etmiş. Hiç beklemediğim bir durumdu bu. Nasıl rahatlama! Sevinç! Ve öyle böyle bir istifa olmadı onunkisi. Oraya girmeyeceğim ama en son kendine zarar verdi, öyle gitti.

Tabii sürpriz derken hiç çaba olmadığından bahsetmiyorum. Yazarlık yolunda emek vermekten hiç çekinmedim. Şu an yaşadıklarımın en az dört yıl gerisi var. Bir şeylerin şıp diye olduğunu söylemiyorum. Belki de olabilir, neden olmasın? Hayatı sınırlamayı sevmiyorum.

Olabilirlik! Bu çok derin ve üzerine düşünülmesi gereken bir konu. Hayat sürprizlerle dolu. Her an her şey olabilir. Hayal ettiğiniz şey sizi bulabilir. Bu yüzden düşüncelerinizde sınır oluşturmayın.

Üniversite yıllarımda bir şablon geliştirmiştim. Örnek olarak, yazar olmak istiyorum.

"Bir kare düşünün. Karenin bir kenarı yazar olmayı istemek. Diğer kenarı, üzerine hayaller kurmak, olumlu hayaller. Üçüncü kenar ise, olabilmesi için emek vermek. Dördüncü kenara gelince, orayı boş bırakın. Çünkü hayal olacak olursa o kenardan uçup gerçekliğe gidebilsin. Veya o kenarı aman olmaz, yaman olmaz, ben iyi değilim, bende iş yok, yetenek yok gibi olumsuz düşüncelerle doldurursanız, yine hayal karenin içinde kapalı kalır. Olacağı varsa da olmaz. O yüzden hayata hep o kenarı açık bırakın."