Evlenmeden önce 50 kiloydum!
Türk kadının tipik sorunu, evlendikten sonra kilo almaktır. Ben de almıştım, hem de 8 kilo, hem de yine sağlıklı beslenerek... Farkına varıp kendime gelmem de 8 ay sürmüştü. Yanınızda bütün gece yemek yiyen ama hala son derece fit ve zayıf kalabilen bir erkek olunca, dünyamız şaşabiliyor.
O kadar çok duyuyorum ki evlendikten sonra kilo alımını ve bunun sonradan durduralamadığını. Üstüne bir de hamile kalınca hepimizin diline plesenk olan "evlenmeden önce 50 kiloydum" yerleşiyor. Benim annem 70 yaşına geldi, hala "genç kızken 57 kiloydum" der. Bu rakamlar evlendikten sonra hepimiz için bir hayal olarak kalıyor...
Nikah masasında imzayı atıp, evet derken sanki yeni gelecek kilolara da imza atıyoruz. Kilonun artması o kadar garanti oluyor neredeyse.
55 kiloyla gelinliğimi giydim, yalan yok. İdeal kilomdaydım. Zaten senelerdir diyabetli olduğum için hep çok dikkat ederim. Beslenmem bildiğiniz gibi. Hatta düğünde bana pasta verecekler diye strese bile gimiştim. Hani klasik, gelin damat çapraz kol pasta yeme muhabbeti var ya (şimdiki aklım olsa yapmam, biz niye yaptık onu sahiden) o sahnede bile ağzıma pasta girecek diye korkuyordum. Beslenmem bu derece disiplinliydi. Eşim de yemeye çok düşkündü. Kendisi gece 12’de evden çıkıp, supangle almaya gidecek ve onu yiyecek potansiyele sahip. Hiç üşenmez ve planları hep yemek üstüneydi. Onun böyle olduğunu ben hep biliyordum ama evlenince bu kadar etkileneceğimi hiç tahmin etmemiştim. Sonuçta benim çelik gibi iradem vardı ve yanımda dağları yeseler ben yemezdim!!! Evet yemedim de ama yine de 8 kilo aldım.
Öncelikle yeme düzenim bozulmuştu. Ben bekarken akşam yemeklerim hep çok hafifti. Genellikle lor peynirli salata veya sadece bir sebze yemeği gibi. Yemek işini de 18:30 gibi bitirirdim. Geçen hafta da anlattığım gibi bu zaten kilo vermenin veya koruyabilmenin bence bir numaralı kuralı. Evlendikten sonra ne değişti? Öncelikle yemek saati daha geç saate kaldı. Eşim karşı yakada çalışıyor ve eve gelmesi 20:00’i buluyor. Bende de işten gelir gelmez mutfağa geçip her güne ayrı bir yemek hazırlama telaşı olmuştu. Yeni evliydim ya, pek özeniyordum. Zaten her gün iş sonrası 2 saat mutfakta zaman geçiyordu. Kendime 18:30’da yemek hazırlama rutini yokolmuştu. Masayı kur, yemeğe otur, sohbetle yemekler yensinderken masadan kalkmak saat 21:00’i buluyordu. Zaten baş sebep bu. O saatte hamur yemesem de, pilav yemesem de, ne yersem yiyeyim, vücudun hazmetmesi için vakit kalmıyor ve hepsi olduğu gibi üstümde kalıyordu. Eşim çok fazla et yediği için de akşam yemekleri otomatik olarak hazmı zor olan etlere dönmüştü.
Hafta sonları daha sosyal aktiviteli olmaya başlamıştı. Resmen vur patlasın, çal oynasın havasına girdik. Her hafta bir olay. Bu planlarda da yemek düzeni zaten bozuluyor.
Senelerdir yapıyor olduğum spor rutinim tamamen bitmişti. Spor salonu üyeliğim öylece duruyordu. Ne yürüyüş ne grup dersleri, hibirini yapmıyordum çünkü vaktim kalmıyordu. Yemek yapmaktan ve eşimle vakit geçirmekten spora vakit ayıramaz olmuştum. Bir de nasıl bir psikoloji içine girdiysem, sanki evlendikten sonra ayrı planlar yapılmaz gibi bir düşünceye sokmuştum kendimi. Resmen eşimle yapışık yaşıyorduk. Sanki onu bırakıp spora gidersem ayıp olacak gibi bir hisse bürünmüştüm. Evlilik denen şeyi ilk bir sene yapışık yaşamak anlamış olabilirim..
Hiç şeker, beyaz un, makarna, pilav yemeden de 8 ayda 8 kilo almıştım. Önce bir bir artmıştı, pek de önemsememiştim. Ondan sonra durdurulamaz bir hızla tartıdaki rakamlar yükselişe geçti. Bir gün bir fotoğrafta eşimden daha geniş durduğumu farkettiğim noktada kendime ihtarı çektim. Seneler içinde zorla oturttuğum şeker dengem bozulacak diye de çok korktum çünkü kilo ve şeker/insülin dengesi direkt doğru orantılı. Acil hareket planı çizdim ve uyguladım. Hala da devam ediyorum. Değişimi gerçekleştirmemi ve nasıl bir denge kurduğumu da haftaya anlatmaya devam edeceğim.
Bu dönemi yaşayan o kadar fazla kadın var ki. Ben de sadece onlardan biriyim. Daha evlenmemiş olabilirsiniz, yeni evlenmiş olabilirsiniz. Hepimizin ortak sorunu olan bu konuyu anlatmak istedim. Sizler bu dönemi nasıl geçirdiniz? Umarım benimkinden daha az hasarlı olmuştur. Haftaya görüşmek üzere.
Herkese sağlıklı, mutlu ve şekersiz günler dilerim.
Facebook Yorumları