En iyi film dahil 5 dalda Oscar adayı olan “Zincirsiz” (Django Unchained) 165 dakikalık bir Quentin Tarantino western’i. Christoph Waltz, Jamie Foxx ve Leonardo DiCaprio’nun iyi yazılmış diyalogların keyfini çıkararak oynadığı film, gelmiş geçmiş en kanlı western’lerden biri...

Quentın Tarantino, belirli bir film janrını alır ve onun yapısı içinde kendi “Tarantinesk” dünyasını kurar. Filmlerinin vazgeçilmez ortak özelliği hiç kuşkusuz eksantrik, canlı, renkli karakterler ve diyaloglardır...

“Zincirsiz” de formatı bozmuyor

İç Savaş’tan iki yıl önce, köleliğin hüküm sürdüğü ABD’nin güney eyaletlerindeyiz. Bu gerçekçi atmosferin içinde bizi bekleyen ödül avcısı Dr. King Schultz (ChristophWaltz) adlı tuhaf karakterin düzgün ve uzun cümlelerle konuşmasıyla birlikte, “Tarantino dünyası”nın içine düşüyoruz. “Jackie Brown” hariç Tarantino filmlerinde diyaloglar ve karakterler, bir çeşit “yabancılaştırma efekti” işlevi görür aslında.

Böylelikle, her şeyin Tarantino’nun zihninin içinde geçtiğini ve olup bitenleri çok ciddiye almamak gerektiğini hissederiz. Olay örgüsü ya da öykü, Tarantino’nun hayalindeki sinema sahnelerini çekmesi için sadece bir araçtır.

Seyirci deşarj etmek istiyor

“Zincirsiz”de de durum değişmiyor. Silahşör köle Django’nun (Jamie Foxx) Schultz ile birlikte kaybettiği eşi Broomhilda’yı (Kerry Washington) araması, Tarantino’nun kendi western fantezisini yaratmasına vesile olan bir intikam öyküsü sunuyor bize. Bir önceki filmi “Soysuzlar Çetesi”nde (Inglourious Basterds) Nazilerden intikam alarak seyirciyi deşarj etmeyi hedefleyen Tarantino, aynı işlemi bu kez ırkçı güneylilere uyguluyor. Schultz ve Django, bilgisayar oyunlarının kan fışkırtan grafiklerini hatırlatan biçimde film boyunca o kadar çok ırkçı beyazı öldürüyor ki saymak mümkün değil.

Ku kulux klan sahnesi çok komik

Tarantino, savaş filmlerinin atmosferini ve kalıplarını çok da kullanmadığı “Soysuzlar Çetesi”nin aksine “Zincirsiz”de western türünün temel yapısına sadık kalmayı tercih ediyor. Müzikler ve çatışma sahnelerindeki kanlı şiddet İtalyan spagetti western’lerini, hikâyenin ağırbaşlı akışı ve kurgunun dinginliği ise klasik Amerikan western’ini akla getiriyor.

Filmin ilk yarısında Christoph Waltz’un katkısıyla mizah ağır basıyor. Ku Klux Klan üyelerinin baskın öncesi, maskeler üzerine yaptığı sohbet filmin en komik sahnesi. İkinci yarıda, kompleksli ve dengesiz Calvin Candie’nin (Leonardo DiCaprio) öyküye dahil oluşuyla gerilim öne çıkıyor. Tarantino “Soysuzlar Çetesi”nde uzun diyaloglu sahneleri bol keseden kullanmış ve olay akışını frenlemişti. Bu kez böyle bir sorun yok. Candie’nin çifliğinde geçen ve diyaloglarla inşa edilen bölümler, karakterler arasındaki gerilimi giderek yükseltmeleri ve öyküyü zirveye doğru taşımaları nedeniyle filme büyük katkıda bulunuyor.

Rafine bir yönetmenlik var

“Zincirsiz” Tarantino’nun “Kill Bill” ve “Ucuz Roman” gibi başyapıtlarının gerisinde olsa da, önceki iki filminden daha iyi. Belki çok eğlenceli, çarpıcı bir öyküsü yok ama son derece rafine bir yönetmenlik ve etkili bir sinema duygusu bekliyor sizi. 165 dakika boyunca, oyunculuklardan, Tarantino’nun kadrajlarından, diyaloglarından ve yarattığı atmosferden büyük bir keyif aldığımı söyleyebilirim. Umarım siz de aynı tadı alırsınız…

Haber:Mehmet Açar