Aslında o yıllardır hep vardı hayatımda...

Hayatımın minicik bi köşesinde...

Bi ses, bi soluk, bi isim olarak hep vardı...

Sadece gelmesi gereken zamanı bekliyordu...

Biliyordu ki hayat bizi bir şekilde bağlayacaktı birbirimize...

Sonra bir anda aklına koydu "Meltem'i ya kandırıcam bu aşka ya da kandırıcam!" diyerek...

Önce çekindi küçük küçük sohbetler etti. Beni her ince ayrıntıya kadar inceledi (iş, aile, arkadaş vs.).

Sonra bi gün ters cevaplar aldı vazgeçti, kızdı "İstemiyorum olmayacak bu iş!" dedi kendi kendine. Bir kaç gün sakince bekledi ama baktı olmuyor aklından çıkmıyor daha fazla inat etti... Veee bigün öyle bir söz ettiki takıldı aklıma... 17 Ağustos 2012 günü beni benden aldı...

En ummadığım anda, en kalbimin kırık olduğu anda bildiğim bütün ezberleri bozarakdarma duman etti duygularımı...

İlk kez o gün anladım yaşadığımız duyguların ciddiyetini, ilk kez o gün korktum onsuzluktan...

Ve tamda o gün yazılmaya başlandı bu hikâye...

Hiç durmadı zaman öyle hızlı aktı ki biz bile anlayamadık ne olduğunu. 20 Ağustos 2012 sabahı "Günaydın sevgilim..." diye bir mesajla açtım gözlerimi. Artık mutluluk gelmişti bizden yanaydı benimleydi...

Hiç ummadığım anda hiç ummadığım adama hiç ummadığım kadar aşık olmuştum. Sonsuz güvenle bağlanmıştım ona...

İlk yanıma geldiği gün karşımda dilinin tutulması, gözlerinin aşkla bakması beni dünyanın en mutlu insanı yapmıştı...

İlk günümüz, ilk buluşmamız, ilk yemeğimiz...

Evlenme teklifi...

Hiç gülücüklerin eksik olmadığı yüzüm...

Bitmeyen ve şaşkınlıkla izlediğim inadı...

Beni Mutlu etmek için elinden geleni ardına koymayışı...

Rabbime şükürlerim. "İyi ki iyi ki o hayatımda iyi ki benim!" dediğim şükürlerim...

Zaman hep bizden yana değildi elbet bir an önce herkese duyurmak bir an önce "evlilik" denilen o kimimiz için muhteşem olan döneme adım atmak istiyorduk...

Üzüldüğümüz zamanlarda oldu, sabrımızın kalmadığı, çıkar yol aradığımız zamanlarda...

Ama sabırlar hepsinin üstesinden geldik ve 19 Ocak 2013 günü herkese sözümüzü ilan edip yüzüklerimizi taktık...

Şimdilerde tatlı bir telaş içindeyiz önce 25 Mayıs'ta olacak nişanımız daha sonra ise 19 Ekim'deki düğünümüzün telaşındayız...

Hala inanamıyoruz bu kadar kısa zamanda bu kadar şey yaşayıp bu noktaya vardığımıza. Ama iyi ki 170 gün önce herkese inat sadece içimizdeki sesi dinleyerek başlamışız bu ilişkiye ve tabi ki daha da önemlisi bu inadı inat adam beni bu aşka iyi ki inandırmış...

Ama bildiğim tek bir şey var daha önce hiç kimseyi böyle sevmedim. Hiç kimse için"Evet budur! O benim hayatımın sonuna kadar yaşayacağım adamdır!" demedim...

Hiç yaşamadığım mutlulukları yaşıyorum onunla. Özlem her gün bitiminde benim belimi bükse de sabırla günleri sayıp mutluluğumuzun gala gecesi olan düğün günümüzü bekliyorum sabırsızlıkla. Ve Allah'a şükretmeye devam ediyorum onu bana yazdığı için...

Sevgililer günümüz kutlu olsun Mis Kokulu Sevgilim...

İyi ki hayatımdasın...

İyi ki benimsin...

İyi ki benim Gülüşümün Sahibisin...