Seni düşünmek güzel şey. Seni özlemek güzel şey. Sevebilmekse bir gayret, uğraş, çaba. Hepsi –di’li zamanda kaldı ama. Küçük heyecanlar yerini tatsız sonlu sürprizlere bıraktı. Kalanız. Hayattayız. Gördün mü? Şimdi içimden herkesi uğurlamışım da bomboş bir tenhaymışım. Bitmeyen bir gece yarısıymışım. Ah bu korkular… Üzerine üzerine gitsem de yenemiyorum onları.



Bir boş bakışa da aldanmak bazen. Gözlerinin rengi… Yeniden açmalı çiçek bahçelerinde. Yalın ayakla basmalı toprağında. Hayır, aşk desem değil. Sevda olamaz ki. Kayıp bir hissin ani gelişi gibi. Olmayacak bir düşe uyanmak gibi. Onu başkasıyla görürken kendi içinde çırpınışların ziyan olması gibi. Defalarca yaşadığın o duyguya rağmen akıntıya kapılmak gibi. Tuhaftır ki tuhaf bile gelmiyor aslında. Yaşanan kırıklıklardan sonra hiç yaklaşamamak, dokunamamak gibi.



Soğuk ama güneşli bir gün. Konuşamıyoruz. Konuşmuyoruz. Tepkisiz ama gidesim yok. Gidesi yok. Kalsa da pek bir şey değişmiyor. Değiştirmeye niyeti bile yokken. O halde neden buradayız, neden farklı masalar, neden yakın değiliz?



Aylar geçti. Kalbim kapanmış belki bir ümit yarı açık kapı bırakmış umut vardır her zaman diyerek ah ne kadar da zavallı ben. İnsanlar değişirken ilişkiler çağ atlarken! Böylesi makbul zırvalıklar içinde onlara çarpmadan hızlanan topuklarım. Kendimle yüzleşmelerim gidenlerinse hiç olmamış gibi devam etmeleri… Kızmıyorum artık. Herkes nasıl mutluysa çıkarlar aradan yola devam derler. Bize bir adet kilit sustalı ama yine devam yeniden yeniden hayata…


Cansu Şengün

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.