Zor bir dönemden geçiyoruz. Hem de çok zor… Çoğumuz ”kadın olmanın” ne demek olduğunu unuttuğumuz bir dönemdeyiz şuan. Dünyanın neresinde olursak olalım, hangi dine inanırsak inanalım, ne giyiyorsak giyelim biz bütün kadınlar aynıyız aslında. Okula gitmek istiyoruz mesela, eğitim alıp güzel bir işimizin olmasını ve kimseye muhtaç olmadan yaşamımızı sürdürebilmeyi istiyoruz. Kendi kararlarımızı kendimiz vermeyi kısacası ”özgür” olmayı istiyoruz.

Bir işimiz olsun istiyoruz, kariyer sahibi, aydın, kendi görüşlerine sahip bireyler olmak istiyoruz. Çalışıp kendi paramızı kazanmak, sonrada o parayı dilediğimizce harcamak istiyoruz. Kimseye hesap vermeden, sormadan... Kendi hesaplarımızı kendimizle yapmak istiyoruz biz! Hayat eşimizi kendimiz seçmek istiyoruz mesela. Sizin ”bu senin için doğru adam”, “bundan daha iyisini bulamazsın” dediğiniz adamlarla değil, kendi seçtiğimiz insanlarla devam etmek istiyoruz hayatımıza, yolumuza, rotamıza. Baktık bir şeyler ters mi gidiyor, hemen değiştirmek istiyoruz rotamızı. Kimseye bir şey sormadan, sizin onayınıza ihtiyacımız olmadan, ”el alem ne der diye” düşünmeden. Kısacası hayatımızın tek sahibi olmak istiyoruz biz! Sizin bizi ”güzel veya çirkin”, “akıllı” veya “aptal”, becerikli ya da beceriksiz” olarak sınıflara sokmanızı istemiyoruz biz! Çünkü biz her birimiz ne sizin demenizle çirkin, ne sizin demenizle aptal, ne sizin demenizle beceriksiz bireyler oluyoruz. Biz hepimiz, tüm kadınlar ne olursak olalım, ne işle uğraşırsak uğraşalım kendimizin değerinin ve kim olduğumuzun farkındayız zaten. Kısacası biz kadınlar basit şeyler istiyoruz aslında… İstediğimiz tek şey hayata karışmak ve toplumda var olmak…

Ece Kayhan