Önündeki merdiveni görmedi…

Önündeki merdiveni görmedi ve düştü…

Önündeki merdiveni görmedi ve düştü ve kalktı...

Görmedi, düştü, kalktı, görmedi, düştü, kalktı…

Görmedi, düştü, kalktı, görmedi, düştü, kalktı…

Ve baktı yukarıya…

Çıkması gereken merdiven çok dikti ve

inanılmaz güzellikte yemişler vardı, aşağıda…

Çıkması gerektiğine bugün karar vermişti…

Kadın artık ışığı görmek istiyordu…

Çok uzak yollardan,

Çok uzun yıllardan sonra,

Bu bedende bir ışık görmek istiyordu…

O yemişlerin tadı kaybettirtmişti bu yılları ona…

Yo hayır, kendi isteğiyle kandı ve kaldı onlarla…

Günahlarıyla ve kendi adına işlenen günahlarla…

Bir sözcük vardı, uzaklardan gelen ;

Fark etmek…

Fark etmişti.

Fark etmişti artık o.

Işığa yürümeyi seçenlerden olmayı…

Sadece yürümeye başlaması gerekiyordu..

Aman Yarabbi ne zordu bilerek, kabul ederek

Fark ederek ve bunları üstünde taşıyarak yürümek…

Senem Emirler Ayçil