Kendimi bildim bileli kitaplarla dost, okumaya ve araştırmaya merakla biriyim. Özel sektörde uzmanlık alanı marka yönetimi olan bir iletişimciyim. Çocuk konusu aklıma düşmeye başlandığında, düşündükçe korktuğumu ve kendimi hiç hazır hissetmediğimi fark ettim. Hazır hissetmememi de bilgi eksikliğine bağladım o zamanlar... Ve böylece kitaplardan, eğitimlere, farklı uzmanlardan, bakış açılarına durmadan beslendiğim upuzun bir dört yıl geçirdim. Ve bu yol beni "Ebeveyn Koçu" olma noktasına kadar taşıdı.


Şu an kızım Aden 4,5 aylık, meğer hazır olmak diye bir şey yokmuş. İçgüdüsel olarak birçok şeyi halletmek mümkün. Unutulmaması gereken tek şey onun da bir birey olduğu ve ona bunu hissettirerek sevgiyle yaklaşmak. Tabii ki eğitimin değeri ve bu sırada kendi içime, çocukluğuma doğru çıktığım yolculuk paha biçilemez. Neler bulup çıkardım, ne farkındalıklarla devam ediyorum yola bir bilseniz... Bu sayede birçok ebeveynlik yaklaşımını ve kültürümüzde çocuk yetiştirirken çokça doğru bilinen yanlışları yakından inceleme fırsatı buldum.


Bu arada 'Mutlu Çocuk Olmak' doğdu. Instagram üzerinden bazı temel bilgileri ve hoşuma giden şeyleri paylaşmaya başladığım bu platform kısa sürede insanlar tarafından takip edilmeye başlandı. Ne yazık ki zorlu hamilelik sürecim sırasında ara vermek durumunda kaldım, bu aralar hızlı bir dönüş yapmayı planlıyorum. Çocuğa sizden ayrı ve farklı bir birey olduğu bilinciyle yaklaşmak benim anneliğimin temel taşı. Bu ağzına bir şey tıkmamayı da kapsıyor, zorla bir şey giydirmemeyi de... Seçenekleri ona sunup, kendi fikrini empoze etmeden, gerekirse modellemek ama seçimi ona bırakmak en doğrusu. Böylece çocuk dışarıdan denetlenmediği için, sorumluluk bilinci gelişiyor ve özsaygısı da artıyor.


Her zaman karşında yetişkin biri varmış ciddiyetinde, ona değer verdiğini hissettirerek ama onun yaş grubunun algılayabileceği kadarını anlatmak, işte olayın özü bu... Bunu fark ettiğinizde çatışmalar da son buluyor zaten, kabul görmüş ve alacağı cevaplardan emin, kendini güvende hisseden hiçbir çocuk gereksiz hırçınlaşmıyor. Siz sadece ona yaşam yolunda eşlik eden ve onun yeteneklerini, yönelimlerini fark etmesini sağlayarak onu aynalayan yol göstericilersiniz. Ve güzel anılar biriktirmenin en iyi yolu da onunla aynı seviyeye inip, gerçekten anda olarak onunla bir şeyler paylaşmak...


Çok zor bir şeymiş gibi düşünülmesin lütfen, günde on beş dakika kendinizi vererek yapacağınız bir paylaşım yetip artacaktır. Çocuklar sevgiyi ve kendilerine verilen değeri asla unutmazlar, büyüdüklerinde bile sevgiyle hatırladıkları insanlar onların küçük yüreklerine dokunabilmiş olanlardır.



Çağla Şen Akkoyun

Instagram / Facebook / Twitter: @mutlucocukolmak



Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!
  • Misafir çağlacım çok güzel bir yazı olmuş duygularının aynısını yaşıyor ve destekliyorum ebeveyn olmak için doğmadık sonuçta bu rol bize bu minik yürekler sayesinde verildi. içgüdüsel durumlar hakikaten var bunlar saymakla bitmez ama çocuğa da bir birey olduğunu hissetirmek ve ona göre davranmak en doğrusu çocukda kendine saygı duymayı öğrenerek kişisel gelişimine katkıda bulunuyor benim kuzum 16 aylık sayesinde kendi içimde de çok şeyler sorguladım. dörtdörlük bir annemiyim bilemem ama güçlü bir anne olduğuma inanıyorum sevgiyle kal '''
    CEVAPLA

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.