Geçen hafta, karım ve ben evliliğimizin 16. yıldönümünü kutladık. Birçok insan bize iyi dileklerini sundu ve Facebook sayfalarımıza da yorum yaptı. İkimizin durum güncellemeleri toplam yaklaşık 200 beğeni aldı.

Ailece geçirilen güzel bir gündü. O akşam, daha sonra kendi kendime, birkaç yıl önceki yıldönümümüzü düşündüm. Hatırladığım o gün hiç de iyi değildi.

İkimiz de meşguldük. Ve ikimiz de stresliydik. Ben iş yerindeki bazı büyük görevleri tamamlamak için çalışıyordum ve onun da geri dönmesi gereken telefonlar vardı. Gün boyunca birbirimizden irrite olduğumuzu ve hatta birkaç kez de birbirimizi terslediğimizi hatırlıyorum. Yatağa girdiğimizde gece yarısını geçmişti ve birkaç dakika içinde ikimiz de uyuyakalmıştık. Pek de mutlu ve romantik bir yıldönümü değil, değil mi?

Ancak, bu gerçek hayatın ta kendisi. Gerçek olan bu.

Çoğu zaman, evliliğimiz boyunca flört ettiğimiz zamanların büyüsünü korumaya çalışıyoruz ama gerçekleşmesi gereken çok önemli bir büyüme unsuru eksik.

İlk görüşte aşk da neyin nesi?

Düğün günü kutlanacak bir gündür. Birlikte geçirilen yıllar gerçek bir yatırımdır. Yatırımdan bahsetmişken, 16 yıl önce en iyi arkadaşımla evlenmedim. İkimizde birbirimize karşı derin bir aşk beslemiyorduk.

Bu sizi şaşırtabilir ve yatırımla ne alakası olduğunu anlamayabilirsiniz.

Ben, ilk görüşte aşka inanan bir insan değilim. Ve insanlar yıldönümlerinde Facebook üzerinden “Yıllar önce en iyi arkadaşımla evlendim; o benim hayatımın aşkı; en büyük dayanağım, kanatlarımdaki rüzgar” gibi iletiler paylaştığında içim ısınmıyor ya da gözlerim dolmuyor.

Ama tüm bunların yanlış olduğunu da söylemiyorum. Facebook ya da Twitter üzerinden bu tür şeyler paylaşılmasında hiçbir sakınca yok. Ve eğer ilk görüşte aşık olduğunuza ya da en iyi arkadaşınızla evlendiğinize inanıyorsanız, bu son derece kabul edilebilir. Alaycı olmaya değil, dürüst olmaya çalışıyorum.

On altı yıl önce, en iyi arkadaşımla evlenmedim ve tanıştığımızda bu kesinlikle ilk görüşte aşk değildi.

Bugün, 16 yıl sonra, en iyi arkadaşımla evliyim. Daha önce değildim. Bugün, tüm o yılları geçirdiğim kadına derin bir sevgi ve saygı duyuyorum. Daha önce duymuyordum.

Aşk bir yolculuktur…

‘Neden’ diye sorabilirsiniz. Çünkü onu gerçekten tanımıyordum. Evlendiğimiz gün, birbirimizi sadece 16 aydır tanıyorduk. Bu pek de uzun bir süre değil!

İlk görüşte aşk yaşamadık. Çünkü ben böyle bir şey olduğuna inanmıyorum. Bugün ilk görüşte sevdalanma yaşadık ama aşk değil. Öyle bir şey yok. İlk tanıştığımızda, birbirimizi gözden geçirdik. Birbirimizi tepeden aşağıya süzdük. Bunu yeni tanışan ve bir çekim hisseden her insan yapmıyor mu?

Tüm bunları söylüyorum çünkü aşk bir süreçtir ve evlilik de zamanla büyüyen bir yatırım.

Bu bir yolculuk. Zorluklarla beraber yüzleşerek ve birbirinize verdiğiniz bağlılık sözüne sadık kalarak büyüttüğünüz bir şey. Arkadaşlık da aynı. Anlık değil, zamanla derinlik kazanıyor. Aşk ulaşılması gereken bir hedef değil; iyi ve kötü günde kendinizi tamamen adamanız gereken bir yolculuk.

16 yılda pek çok kavga, bir sürü doruk noktası deneyim, bazı inanılmaz güç engeller ve unutulmaz anlardan sonra, diyebilirim ki, karımı her zamankinden çok seviyorum. Ve dürüstçe belirtebilirim ki o benim en iyi arkadaşım haline geldi.

Hala birbirimize karşı dürtülerimiz olduğu için değil. Hala yazlık elbiseleri içinde çok seksi göründüğü için değil. Hala kulağıma güzel sözcükler fısıldadığı için değil.

Onu her şeyden çok seviyorum çünkü en zor zamanlarda bile yanımda oldu. Bugün benim en yakın arkadaşım, çünkü birlikte bir ömür geçirdik. Çünkü hala birbirimize çok sinirlenip, kötü şeyler söylesek de, fırtına dindiğinde affetmeyi ve evliliğimizi sürdürmeyi biliyoruz. Birbirimiz için fedakarlıklar yaptık, birbirimiz için ağladık, dua ettik ve her zaman birbirimize inanmayı bildik.

Aşk zamanla büyür. Arkadaşlık birlikte seneler geçirilerek gelişir.

İkisi de güçlü bir bağlılık ve özveri olmadan yeterli derinliğe ulaşmaz. Ve ikisi de birkaç ay ya da yılda gerçekleşmez. Bu bir süreçtir, yolculuktur.

N. Deniz