İlk defa bu kadar yalnız hissettim kendimi. Birbiri ardında açıklanan kararlar karşısında espritüel tavır takınan insanların da aslında ne kadar yalnız olduğu fark etmesine köprü olsun bu yazılanlar.

Olanlar karşısında yüzümüzde elmadan çıkan kurdu karşılamışçasına bir ifade var. Tiksinmeyle özetlenecek bir durum değil esasen. Hayal kırıklığı da değil. Bilemiyorum şu an nasıl adlandırılır bu hissiyat.

Sokakta başıma bir şey gelse beni koruyacak, kollayacak bir yargı sisteminin olmadığını artık net bir şekilde anlıyorum. Tecavüze uğradığında “kürtaj yaptırmak yasak!” olduğundan o bebeği doğurmak zorunda kalan kadını koruyacak bir yasa olmadığında anlamıştım aslında…

Evime giren hırsızı kime şikayet etsem bilemiyorum. Belki de hırsız haklıdır?! Kapıyı açık bırakmışımdır falan. Onun işi bu en nihayetinde “çalmak”.

Kim koruyacak beni bu durumda. Beni; diğeri, onlar, öbürü diye ayıran zihniyet mi. Ötekileştiren mi? Soru soramıyor, kapanıyoruz kendi içimize gün geçtikçe. Dev bir girdapta dönmek misali baktığımız tüm yüzler aynı.

Anlatmaya çalıştığında karşı tarafın dev cehaleti ve aşağılık kompleksi çıkıyor ortaya. Bir anda yutuveriyor seni. Söylediklerinin doğru olduğunu bilse bile sen onun için “ötekisin”. Güvenilmez, yalancı ve riyakarsın. Ayrıca inançsızsın… E peki güzel kardeşim hadi birinci olayda ateşli bir takım taraftarı gibi adamları savunmanı anlıyorum. Peki sonra olanlar? Ya diğerleri? Bak görmüyor musun işlemiyor yargı, hak, hukuk. Cık olmaz. Biz onlara bir şey öğretme peşindeyiz. Öğretmiyorum yahu aç gözünü gör. Basit. Hayatında kaç kere “montaj” sözcüğünü duydun da “yok iftira” diyorsun. Daha sözcük dimağına yeni aldığın ve anlamını bilmediğin bir şeyin olup olmadığını nasıl savunuyorsun?

Öbür taraftan diyor ki “Sanki tarlam, bağ, bahçem var. Çalıyorlar da benim malımı mı çalıyorlar?” Evet canikom senin malını çalıyorlar. Üzgünüm ama öyle. SGK yapmıyorlar sana mesela. Hoopp senin sağlık sigorta paran cepte. Alışveriş yapıyorsun ya mesela her mahallede bir tane bulunan süper özensiz karton raflı marketten. Bak bakalım arada fişine. Ne yazıyor? Vergi. Hooppp verdiğin vergi cepte. Mars’ı alacaklar senin verginle sen hala çocuğuna boya kalemi alamıyorsun! Oldu mu şimdi? Oldu. Bilmem anlatabiliyor muyum?

Pınar Aksu