“Anne-babalarımız her birimizin içine tohumlar ektiler. Biz büyüdükçe büyüyen tohumlar. Biz büyüdükçe bazılarımızın yüreğinde cesaret, güven, iyimserlik büyürken, bazılarımızın yüreklerinde korku, utanç, suçluluk ve daha fazlası büyüdü...”

Çocuk ve aile terapisti Kudret Eren Yavuz, pedagoji bilgisinin yanı sıra hümanistik psikoloji ve şiddetsiz iletişim kaynaklarından da beslenerek yazdığı ‘Çocuğun Ruhuna 7 Armağan’ (Hayykitap) isimli kitabında anne babalara çocuklarıyla olan ilişkilerinde kullanmaları için 7 anahtar sunuyor... Bana Danimarkalı meşhur aile terapisti Jesper Juul’un yaklaşımını ve yazı tarzını hatırlatan kitabın ailelere önerileri kısaca şöyle...

1. Kendini gözden geçirme: “Çocuklarıyla ilgili sorunlarını anlamak isteyen anne-baba öncelikle kendini gözden geçirmelidir” diyor ve devam ediyor: “Anne baba olma yolculuğunuz, sizin içinizdeki benlikle kurduğunuz ilişki ile bağlantılıdır. Bu rolü kendi yüreğinize uygun bir biçimde gerçekleştirdiğinizde anne babalık etme biçiminizden mutluluk duyarsınız; aksi takdirde ebeveynlik sizin için zor bir hal alır.” Benliğinizde olup bitenleri anlamak içinse en kısa yoldan, duygulardan, onları tanımak ve anlamaktan başlamayı öneriyor...

2. Gerçek bir aile olmak: Günümüzde birçok aile çocukların birlik ve beraberlik içinde yaşamalarına yardım edecek, onların davranışlarına model olacak, iletişim kurmalarını sağlayacak güvenli bir sistemden yoksun olarak varlığını sürdürmektedir. Huzurlu bir aile sisteminin olmadığı evlerde çocuklar da kendilerini yalnız ve huzursuz hissederler... Bu önermeden yola çıkarak gerçek aileye dair fikirlerini ortaya koyan yazar, aynı zamanda ailenizi değerlendirebileceğiniz basit bir ölçekten de faydalanıyor.

3. Çocuğunuzun mizaç özelliklerini kabul etmek: Çocuklarının baskın kişilik özelliklerinin farkında olmak anne babaların çocuklarını daha yakından tanımalarını, onların davranış ve düşünme biçimlerini anlamalarını kolaylaştırır. Yavuz, bundan sonra 9 farklı mizacı ve onlara ait özellikleri anlatıyor: Mükemmeliyetçi, yardımsever, başaran, romantik, gözlemci, sorgulayıcı, maceracı, girişken, barışçı.

   #resim#21492#

4. Çocuğunuzun ruhunun ihtiyaçlarının farkında olmak: Sevgi, güven, sabır, bakım, temas, umut, kesinlik, ilişki vb. diye devam ediyor ruhun ihtiyaçları. Sadece çocukların değil, insan olan herkesin ruhsal ihtiyaçları desek yerinde olur...

5. Anlamak için dinlemek: Anne, baba ve çocuk arasında güvene dayalı bir ilişki oluşturmanın yegâne yolu çocuğu gözlerinin içine bakarak dünyasına yaklaşarak anlamak için dinlemektir... Anlamak için dinlemek sorunu kısa yoldan çözmek için değil, kendi deneyimini aktarmak için değil, çocukla yürekten bağ kurmaya yöneliktir... İletişim engellerini bilmek, ifadenin ardındaki duyguyu tanımak ve aynalamak iletişimde vasatın ötesine geçebilmeyi sağlıyor...

6. Sözcüklerinize dikkat edin: Gelişim yıllarında anne-babaların çocuklarına verdikleri tepkiler çocuğun kendi hakkındaki fikirlerini inşa eder. Yine anne-babanın kullandığı sözcükler sonucu çocukların yüreklerinde oluşan duygular onları ilerleyen yıllarda etki altına alabilir. “Sakarsın, dağınıksın, yine yapamadın” gibi ifadeleri seneler içinde duya duya çocuk bunlara inanır ve bunlara uygun bir kişilik yapısı geliştirir.

7. Kriz anlarını armağana dönüştürün: Aile içi ilişkilerde çatışma ve sorun anlarında aile içi bağlar ve ailenin birbirine olan sevgisi sınanır. Bu sınanma esnasında olanlar ya bağları güçlendirir ya da yaralar. Çocuklarımıza olan sevgimizin en akılda tutulması gereken zamanları sorun zamanlarıdır.