Özgüven neden önemli?

Çocuğunuz kendine güvendiğinde yeni şeyler öğrenmesi ve genel anlamda yetkin olması kolaylaşır. Ve çocuğunuz etrafındaki insanların ona güvendiklerini hissettiğinde özgüveni artar. Her çocuk gibi davranışlarının yetişkinler tarafından onaylandığını gördükçe kendini iyi hisseder.

Aynı şekilde kendini yetkin hissettiğinde de özgüveninin artması kolaylaşır. Davranışları sayesinde övgü aldıkça kendini daha yetkin ve becerikli hisseder.

Bebeğime kendine güvenmesi için nasıl yardımcı olabilirim?

Ona inanarak. Çocuğunuzun bir şeyi yapabileceğine inanırsanız eğer, bu tavrı ona yansıtır (bilerek ya da bilmeyerek) ve gerçekten de inancınızla onu etkilersiniz. Yapılan araştırmalara göre öğrencilerinden yüksek beklentileri olan, özellikle de teşvik ve övgünün cömertçe kullanıldığı okullarda okuyan çocukların kendilerine olan güvenleri daha fazla oluyor.

Öğretmenlerin çocuklar üzerindeki etkileri böylesine iken, kim bilir siz neler yapabilirsiniz? Bir grup çocuğa tekrar tekrar matematikte iyi oldukları, diğer bir gruba ise daha çok çalışmaları gerektiğinin söylendiği bir başka deneyde, tahmin edin bakalım yılsonu sınavlarında yüksek notları kimler aldı?

Çocuğuma ona inandığımı nasıl gösterebilirim?

· Her şeye olumlu yönden bakın: “Aa, oyuncağın mı kırıldı? Ama bak, böyle de tavşana benzedi!”

· Çabalarını takdir edin: “Bu yaptığın zordu, gerçekten çabaladığını biliyorum. Aferin sana!”

· Çocuğunuza özel olduğunu söyleyin: “Sen dünyanın en iyi çocuğusun!”

· Ona yapabileceğini söyleyin: “Zor ama bence denersen yapabilirsin.”

· İyi davranışlar beklediğinizi dile getirin: “O yapbozu toplayacaksın, değil mi?”

· Kibar olun: “Oyuncaklarını topladığın için teşekkür ederim.”

Çocuğum yaramazlık yaptığında genelde dikkat çekmek istiyor. Neden bu şekilde davranıyor?

Tüm çocuklar, özellikle de küçük olanlar ebeveynlerinin ilgileri için can atarlar. Kötü davranarak dikkatleri üzerlerine çekebiliyorlarsa yaramazlık yaparlar. Çocuğunuz oturup “Eğer yaramazlık yaparsam annem telefonunu bırakır.” diye düşündükten sonra harekete geçmez. Durum kendiliğinden gelişir; çünkü insan, arzu ettiği sonuca ulaştıran hareketleri tekrarlamaya eğilimlidir.

Ancak bu tekrarların bedeli vardır. Çocuğunuz, hoşunuza gitmeyeceğini bildiği hareketlerle ilginizi çekmeyi başardığında, özsaygısı ve kendine güveni azalır. Çocukların özgüvenleri gerçek anlamda özel ve yardımcı hissettiklerinde artar.

Çocuğumun özsaygısının oluşumuna nasıl katkıda bulunabilirim?

· Ödülleri cömertçe, cezaları ise yalnızca gerçekten gerekli olduğunda kullanın. İkisi de işe yarar; ancak ödüller saygı getirirken cezalar ters etki yaratır. Çocuğunuz kendine güvendikçe ve kendine saygı duydukça daha iyi davranacak ve gerçek potansiyelini ortaya çıkarmak adına çaba gösterecektir.

· Yaramazlıkları görmezden gelmeye çalışın. Bağırmayın. Ya yürüyüp gidin ya da nötr bir ifade takının, kucağınıza alın ve odanın dışarısına çıkarın. Odaya geri geldiğinde iyi davranmaya karar verdiği için mutlu olduğunuzu söyleyin.

· Çocuğunuzu değil, davranışı eleştirin. “Sen kötü bir çocuksun.” değil, “Vurmak kötü bir davranıştır.” Eleştiriyi bu şekilde yaptığınızda çocuğunuzun özsaygısına zarar vermemiş olursunuz.

· İyi davranışları gözden kaçırmayın. Yapmanız gerekenler yalnızca gülümsemek, hafifçe kucaklamak ya da “Çok iyi yaptın.” gibi yorumlarda bulunmaktır. Ve başkalarına çocuğunuzun başarılarından bahsederken sizi duyabildiğinden emin olun.

· Çocuğunuza asla lakaplar takmayın, kendini aşağılanmış hissetmesine yol açmayın.

· Bunları başkalarının yapmalsına da izin vermeyin.

· Ona, onu ne kadar çok sevdiğinizi söylemeyi asla unutmayın.