Çocuk çevresini algılama, kendi cinsiyetiyle özdeşleşme ve kendini denetleme kavramlarını yaşamının ilk on yılında öğreniyor. Üsküdar Üniversitesi Etiler Polikliniği Uzman Klinik Psikolog Aynur Sayım çocuğun zekası, dikkat ve konsantrasyon becerisi, nörolojik gelişimi, bedensel gelişimi açısından 10 yaşına kadar kazanılması gerekilen beceriler hakkında bilgiler paylaştı.

Öğrenme, insan davranışında sürekli bir değişimi ifade eder. Olgunlaşmayla birlikte çocuk, kendisinden beklenen davranış şekillerini oluşturur. Bu da çocuğun bu davranış ve becerileri geliştirmesi açısından gereklidir.

Bireylerin yaşamında bakım veren kişiyle olan ilişkisi yaşamının temelini oluşturur, gelişim dönemlerinin sağlıklı atlatılması, bir sonraki aşamaya geçişi kolaylaştırır.

Çocuğun zekası, dikkat ve konsantrasyon becerisi, nörolojik gelişimi, bedensel gelişimi açısından sorunlar varsa, çocuğun öğrenmesi beklenen zamanda ve düzeyde öğrenip gelişemez. Bu gibi durumlarda nörolog, psikiyatrist ve psikolog desteği gerekir.

Çocuğun kazanması gereken beceriler:

Kendini tanıma ve farkındalık: Çocuk ve gencin kendini, duygu-düşünce ve davranışlarını tanımasının sağlanması, iç görü kazanmasını, aynı zamanda ilgi, yetenek ve değerlerini fark edip, şekillendirmesine neden olacaktır.

Başkalarını tanıma ve empati: Çocuk ve genç çevresini, çevresindeki kişileri, olayları, yaklaşımları ve süreçleri nasıl algılıyor; bu süreçte beklentilerinin belirlenmesi, tanımlanması, kendine ve çevresine yönelik gerçekçi beklentiler geliştirebilmesi, karşısındaki kişinin bakış açısını kavrayabilmesi, başkalarının duygularına karşı hassasiyetin gelişmesi başkalarını daha iyi anlayabilmesi gibi becerilerinin geliştirilmesi amaçlanmaktadır.

İletişim becerileri özgüven sen-ben dili: Çocukların ve gençlerin iletişim becerilerini öğrenmeleri ve uygulayabilir hale gelmeleri, kendi duygu ve düşüncelerini fark edebilmeleri ve bunları sağlıklı bir şekilde ifade edebilme becerisini kazanmaları amaçlanmakta. Bunların yanında ben dilini kullanabilmeyi, ilişkilerimizi devam ettirebilmek için önemli olan becerilerden biri olan “Hayır Diyebilme” becerisini de yerinde ve zamanında kullanabilmeyi, sözlü-sözsüz iletişim becerilerinin edinilmesi gerekir.

Motivasyon, hedef belirleme, geleceği planlama: Kişinin amaçlarına ulaşması için kendini harekete geçirebilmesi, sorumluluk duygusunun gelişmesi, hedefe odaklanma, dikkatini hedefe yöneltebilme, daha az dürtüsel davranma, daha fazla özdenetim yapabilme, hedefe yönelik stratejiler geliştirebilme, kendileri için önemli olan değerleri fark etmeleri, soyut ve somut hedef ayrımı yaparak kendi gelecek planlarını belirlemeleri, gelecekleri ile ilgili sağlıklı karar alma basamaklarını belirleme becerilerinin kazanılması hedeflenmektedir.

Sorun çözme becerileri: Stres yaratan durumların belirlenerek, çözümleri için strateji geliştirme, gevşeme yöntemlerinin, olumlu-olumsuz düşünmenin çalışılması, sosyal ilişkileri analiz etme ve anlama yeteneğinin gelişmesi, olumlu akran ilişkileri geliştirme, sorun durumlarında uzlaşma yeteneğinin artması, ilişki sorunlarını daha iyi çözebilme, dışadönük, uyumlu olma, paylaşma, işbirliği ve ilişkilerde demokratik olmanın öğretilmesi amaçlanmaktadır.

Öfke, stres ve zaman yönetimi: Stresi ve stres tepkilerini tanımaları, stresle başa çıkma yöntemleri üzerinde çalışmaları, “savaş ya da kaç tepkisi” konusunda bilgilenmeleri, rol-oynama yöntemi ile stresli bir durumla baş etme deneyimi kazanma ve stresli durumlarda olumlu düşünmenin yararlarını kavrama; zamanını doğru, kaliteli ve hedefe yönelik kullanabilme becerisinin geliştirilmesi amaçlanmaktadır.

İlişki yönetimi, bağışlayıcılık, hoşgörü, yardımseverlik ve işbirliği: Kişinin başka insanlarla ortak amaçlar doğrultusunda işbirliği yapmaktan zevk duyması, yardımseverlik ve işbirliğinin önemini kavrayabilmenin öğrenilmesidir. Sosyal ilişkilerde karşı tarafı anlayabilme, farklı düşünsek bile hoşgörü gösterebilme; hata karşısında bağışlayıcı olabilme ve ilişkileri yürütebilme becerisini kazandırma amaçlanmaktadır.

Sebatlılık: Kişinin, dürtülerini kontrol edebilme, alınan kararları uygulayabilme, sabırlı olabilme, karar verilen işi / görevi bırakmama, işin devamı ve sürekliliği için çaba harcama becerilerini kazanmasını hedeflemektedir.

Sağlıklı karar verme ilkeleri: Karar verirken kişinin hem kendi hem diğer insanların duygularını dikkate alma becerileri, stratejik düşünme, kategorik düşünme, değiştirebilme, kendini harekete geçirebilme, amaçlı davranım, zamanlama sıralama, çeldiricilere direnç gösterebilme becerilerini geliştirme amaçlanmaktadır.

Uzlaşmacılık: Çatışmaya neden olan durumu tanımlama, iki tarafın da istek ve ihtiyaçlarını belirleme, karşılıklı ihtiyaçları dikkate alarak önerilerin oluşturulması, her iki taraf için de uygun olan çözüm önerisinin seçilmesi, karar verilen çözümde kimin ne yapacağının belirlenmesi, işbölümünün yapılması becerilerini kazandırma hedefini içerir.