Ecdadımız Çamlıca’ya ne der?

İstanbul’un her yerinden görülecek ve İstanbul’un yeni simgesi olacak bu camii…

Çamlıca’nın sırtlarında dünya’ya örnek anıtsal bir yapı olacak...

Bizden sonraki nesiller bu esere bakıp “ecdadımız “ne muhteşem bir eser bırakmış diyecek…

Tıpkı Kanuni Sultan Süleyman’ın Mimar Sinan’a 1550’li yıllarda yaptırdığı Süleymaniye Camii gibi…

Bu istek ve arzu ile yola çıkılan bir proje bu…

Hatta bu istek o kadar yoğun ki bakanlar kurulu kararı çıkarıp “İstanbul’un sembolü olacak “diye resmiyete bağlıyorsunuz işi…

İyi güzel de bir şehrin simgesi olacak yapı devlet kararı ile alınabilir mi?

Yani Kız kulesi, Boğaz köprüsü veya Süleymaniye böyle bir şekilde mi simgesi oldu İstanbul’un...

Benim gördüğüm ve bildiğim kadarı ile şehrin simgesel yapılarını o şehrin insanları, yani halk, zaman içersinde belirler...

Tüm dünya’ya örnek olacak bu anıtsal, şehrin simgesi olacak sanatsal ve işlevsel yapı için bir yarışma düzenlenmesi tabii ki takdir-e şayan bir durum...

Fakat bu kadar büyük bir idea’nın böyle oldubittiye getirilmesi, böyle acele ile özensiz davranılması ne kadar doğru?

Sonuç ortada...

Jüri hiç bir eseri birinciliğe layık bulmuyor.

Yani bunun anlamı “Çamlıca’nın “sırtlarında İstanbul’un siluetini etkileyecek hatta belki de değiştirecek bir eser yok diyor jüri…

Buna rağmen ikinciliğe layık görülen bir projenin onay alması tuhaf...

Üstüne üstlük bu yapı bundan 500 yıl önce yapılmış olan Süleymaniye’nin 1 minare fazlası ile “çakması”...

Bu durum da mimar hanımlara sormak isterim; “Bire bir var olan bir eseri kopya etmek doğru mu?”

Böyle bir zamanda herkesin gözünün önünde olacak bir yapı için risk almak gerekmez miydi?

İnsan Süleymaniye varken Çamlıca’ya niye gitsin ki?

Bu tip eserlerin içinde bulundukları çağın biraz önünde olması gerekmez mi?

İbadet denilen mekânların klasik anlayış içersinde biraz zamanın ruhunu taşıması fena mı olur acaba?

Sorular o kadar çok ki aslında...

Neyse...

Ümit ediyorum ki bundan sonra en azından “taksimde” yapılacak camii için daha fazla özen gösterilir...

Yoksa “Ecdadımız torunlarına ne der? “