New York’tan dönüş yolunda elimde The New York Times’ın “Dining’’ eki var. 3 Temmuz 2013 tarihli yayının tek konusuysa, turtalar. Ekonomi sayfalarını dikkatle inceleyen eşime “Bu eki Selçuk Tepeli’ye göstermem lazım’’ dedim. Ethem başını kaldırıp gazetenin fiyatını gösterdi. Haklı! Bir gazetenin 2.5 dolara satıldığı bir ülkede, böyle ekler çıkarmak kolay. Ben yine de çantama koydum. Yakında sizlerle de paylaşırım. Şimdi başka bir konu açıyorum: Bamya...

Oruç tutanlar için sağlıklı beslenmenin ne kadar önemli olduğunun altı sürekli çizilir. Eh işte çarşı pazarda yemyeşil, çıtır çıtır bamyalar çıkmışken es geçmemek gerekir. Bamya sebze dünyasının aslında zor bir üyesi. Zorluğunun birkaç nedeni var. Öncelikle toplanması zahmetli. Öğlen sıcağında çiçekleri açıkken toplanmalı. O sıcakta, bitkinin ele batan dikenleri de cabası. Güneşin etkisi azalıp çiçekler kapandığında bamya da saklanıyor. Pişirmesiyse o ayrı bir âlem. 1 kilo bamyayı ayıklamak zaman işi. Öyle fasulye ayıklar gibi göz başka yerdeyken olmaz. Ucunu koni şeklinde kesmeliyiz ki iç salgısı dışarı çıkmasın. Bıçak biraz derinden gitse o minicik delikler hemen salgılamaya başlar. Bizim ailenin kadınları bamyayı temiz bir mutfak havlusunun içine ayıklar ve ara ara bamyaları kurular. Ayrıca bamyalar pişmeden önce bir nevi şoklanır.

Bamyanın yenilikçi ruhu

Bamyayı sofraya getirdikten sonra da ayrı bir problemle baş başa kalırsınız. Mutlaka sevmeyen biri çıkar. Onca emekle yetiştirene, pişirene ne büyük bir hayal kırıklığı! Ne olursa olsun o kadar faydalı ki... Bamyanın kalorisi çok düşük ve lif oranı yüksek. Ayrıca vitamin ve mineral bakımından da çok zengin bir antioksidan. O sevemediğimiz salgısı, K vitamini deposu ve kemikler için bire bir. Göz sağlığına, cilde, kolesterol hastalarına, hamilelere büyük faydası var.

Sağlıklı bir diyetin gerektirdiği her şeye sahip ve iyi pişirildiğinde gerçekten leziz. Yenilikçi bir ruhu da var sanki. Ailenin yeni tatlara en arzulu bireyi babam, annemden karidesli bamya pişirmesini istediğinde hepimiz yadırgamıştık. Yıllar sonra Arman Kırım köşesinde “Yeni Türk Mutfağı Tarifleri’’ başlığıyla “Bamyalı Balık’’ tarifi verdiğinde babamın bıyık altından güldüğünü hatırlarım. Ramazanda canınız karides çekmeyebilir ama sonra bir ara denemenizi tavsiye ederim. Midyeli de benden olsun, hatta istiridyeli de denenebilir. Daha geleneksele yatkınsak, kıymalı ya da kuzu etli bamya ve beyaz pilav ikilisiyle şahane bir sofra kurabiliriz. Limon bamyanın hem pişirme tekniği hem de lezzet olarak çok önemli bir eşlikçisidir. Domates de öyle. Bir de kurusu var baklanın. Tek tek toplanıp, ipe dizilip güneşte kurutulanı... İşte onun ekşiliği, yemeği de şahane olur. Bamya çok nazik bir sebze. Pişirirken aman dikkat! Öyle sık sık karıştırmak yok. Sonra ezilir, üzülür...

Missing converter: #haber#1015090#Kuru bamyalı çorba tarifi için tıklayınız...#
Missing converter: #haber#1015091#Kuzu etli bamya tarifi için tıklayınız...#

Haber: Selin Kutucular