Kendinden bahset biraz...

1980 İzmit doğumluyum. Ailem Balkan kökenli, Tekirdağ Hayrabolu’da büyüdüm. Annemi 28 yıl önce kaybettiğim için tanıma fırsatım olmadı. Sahra isimli bir kız kardeşim var. Ankara Üniversitesi’nde Çin Dili okudum. Tayvan’da burs kazandım ve Uzakdoğu macerası başladı...

Neden Çince öğrendin?

En merak ettiğim yerlerde Çince konuşuluyordu. Öğrenip karşıma ne çıkarsa onu yapayım dedim. Ama dünyanın en zor diliymiş.

Bir dakika! Şimdi sen Tayvan’ın en ünlü şovmenisin. Bu sadece dilini konuşarak mı oldu?

6 senelik bir mücadelenin sonunda oldu. Tayvan’ın tek komedi kulübüne gidip “Abi şovmen lazım mı, Çince yapacağım hem” deyince 5 dakika çıkmama izin verdiler. Çıkış o çıkış! 70 dakika insanları güldürürken yapımcıların ilgisini çektim ve kendimi TV stüdyolarında buldum. Ama yüzlerce kez geri çevrildim, saatlerce stüdyolarda bekledim, “Bir yabancı Çinlileri güldüremez, dön” dediler. Ben şansın beni bulacağına inandim hep.

"Pantlonunun arkasına imza attıran var!"

Artık TV yıldızısın...

Tayvan’ın en çok izlenen kanalı SET TV’de “Eğlence Sever” isimli bir program sunuyorum. Reklam, dizi gibi projelerde yer alıyorum.

Düşünüyorum da Türkiye’de senin durumunda kimse yok. Gerçi Türkiye Tayvan’dan kalabalık ama yine de büyük başarı. Sırrın ne?

Tayvan küçük ama Çince konuşulan bir bölgedeyim neticede. Tayvan’ın karşı kıyısı dünyanın en büyük ekonomik gücü... Yaptığım programı Çin’dekiler de izliyor. 1 buçuk milyar insana şov yapıyorum. İşin sırrı, nerede olursan ol yaşadığın yeri evin gibi benimse. Çin’in her yerinden WEIBO’da (Çin’in Twitter’i) takip ediyorlar. Sokak çekimlerinde pantalonunun arkasına imza attıran uçuk hayranlarım var. Az önce yemekhanede çalışanların tişörtlerini imzaladım.

Bir de ödül aldın...

Altın Çan TV Ödülleri Çin’de milyonlarca hayranı olan ünlü sanatçı, yönetmen ve yapımcıların ödüllendirildiği bir etkinlik. ABD’deki Emmy gibi. Orada en iyi sunucu ödülünü aldım.

Cem Yılmaz’ın bizi anlatan espriler yaptığını düşünürsek, nasıl güldürebilirsin ki onları?

Kendi kültürümden hikâyeler katıyorum ama Çinliler bizim gibi hareketli değil. Türk olmak, hem Doğu hem Batı kültürünü anlamak açısından büyük avantaj. Türk insanında olan kıvrak zekâya çok gülüyorlar. Ses tonumuz, tepkilerimiz, yüz ifademiz Uzakdoğu’da çok seviliyor...

Tayvan...

Tayvan’ı anlatır mısın biraz. Politik durumu, insanlar... Güler yüzlüler mi?

Tayvan Çin’in küçük kardeşi. Kıta Çin’le politik sorunları var. Türkiye dahil tüm büyük ülkeleri Çin’in parçası olarak tanıyor. Adada yaşayanların yüzde 90’ı yıllar önce Çin’den göç eden Çinliler, geri kalan da yerli halk olan Aborjinler. Teknoloji, eğitim ve sağlık açısından çoğu Avrupa ülkesiyle eş durumda. İnsanlar güler yüzlü, yardımsever, suç oranı düşük.

"Yemeğe beklerim Nazenin!"

Neler yiyip içiyorsun? Çin yemeklerine alışabildin mi?

Tayvanlılar bizim gibi besleniyor ama nüfusun bir kısmı gerçekten yedikleriyle insanı hayrete düşürüyor. Tavuk bacağı peynir ekmek gibi satıyor. Kurbağa, ördek dili ve çok ağır kokusuyla Çinlilerin çok sevdigi dofu tezgâhlarda. Yemeğe beklerim Nazenin!

Yok ben almayayım. Kedi, köpek mevzuları?

Kedi köpek yemek yasak. Güney Çin’de ve Kore’de yerler.

Doğru söyle, köpek yedin mi?

Vallahi yemedim!

İnandım... Peki bir gün seni Türk televizyonlarında görecek miyiz?

İsterim ama şu an Uzakdoğu’ya odaklandım. Amacım hem ilerlemek hem de Türk kültürünü bu coğrafyaya tanıtmak. Bu yüzden yakında çekim ekibiyle Türkiye’ye geliyoruz. 2013 Çin’de Türk yılı, bu fırsatı da iyi değerlendirmek lazım.

Röportaj: Nazenin Tokuşoğlu