SEN VE BEN

Biliyorum hissediyordun, karnımdayken hep seninle konuşurdum. Seni ne kadar çok sevdiğimi ve sabırsızlıkla beklediğimi söylüyordum. Sen ise küçücük ayaklarınla beni tekmeliyordun çünkü beni anlıyordun. Dünyaya gelişin çok sancılıydı ama sana kavuşmak için bütün çektiğim o acılara karşı durdum ve sen doğunca hepsi bir anda bitti. Sıcacıktın, pembeydin, buruş buruştun kuzucuğum. Seni sadece 9 ay karnımda değil, kalbimde de büyüttüm. Sevgin içime sığmaz oldu. Ne de çok ağlıyordun. Seni göğsüme bastırdığımda bütün masumluğunla bana bakıyordun. Sen ne güzel bir duygusun. İsmini Çınar koydum çünkü çınar ağacının kökü her yere yayılır ve çok uzun yıllar yaşarmış. İstedim ki sen büyüyünce adın gibi kocaman bir çınar olduğunda ben de yaşlanınca gövdende gölgeleneyim. Meleğim, mavi menekşem, boncuk oğlum. O güzel gözlerin bir ömür boyu hep gülsün, hep neşeyle baksın.

Seni öpmeye, koklamaya doyamıyorum, cennet kokusu bu olsa gerek. Eğer öy leyse sen bana cennetten gelen bir meleksin. Uyuduğunda başından ayrılamıyorum, “acaba nefes alıyor mu, aman yüzü koyun yatmasın nefesi tıkanır” diye endişeleniyorum. Sen doğmadan önce “ölümden korkmazdım. Ama şimdi öyle mi senin için daha sağlıklı olmak için kendime dikkat ediyorum. Sana hamileyken ilk ayında sigarayı bile bıraktım. Dilerim büyüdüğünde güzel yerlere gelirsin. Hayata karşı hep dik dur, asil ol ve başkalarının hakkını gözet. Seni çok seviyorum MAVİ BONCUĞUM...