ÖZGÜRLÜĞÜMSÜN…

Sen doğman önce özgürdüm, herşey kendim içindi. Kendim için yiyor, kendim için yaşıyordum. Zamana bağımlı değildim. Her istediğimi her zaman yapabiliyordum.

Sonra sana hamile kaldım. Hayatım allak bullak oldu. Uykum, yemeklerim, hareketlerim, herşeyim sana endekslendi. Herkes herşeyime karışır oldu. Onu yeme, şunu içme, bunu giyme, onu yapma… Doğursam da kurtulsam dedim…

Sonra sen doğdun oğlum. Herşey daha beter oldu. Uykusuzluk, kargaşa, yorgunluk, hepsini beraberinde getirdin. Emiyorsun diye yine istediğimi yiyip içemiyorum, dışarıda zorluk olmasın diye istediğimi giyemiyorum, akşam erken yatacaksın diye hiçbir yere gidemiyorum, bir yere gidecek olsam bavul gibi bir çanta taşıyorum, sabaha kadar deliksiz uyuyamıyorum….

Ama sana bakınca herşeyi unutuyorum. Tüm yorgunluğum, uykusuzluğum… herşey siliniyor. Güzel yüzünde, mavi gözlerinde, ağzından çıkan ufacık bir sesle yüzüm gülüyor…

Evet oğluşum…Sen yokken özgürdüm, kendim için, kendime göre yaşıyordum… Şimdi sen varsın. Ama artık biliyorum ki ben eskiden özgür değil; sadece boşmuşum. Bana o gök mavisi gözlerinle, gülen yüzünle baktığında anlıyorum ki ben senin için varım!

Senin gözlerine bakıyorum ve diyorum ki: Sen Benim ÖZGÜRLÜĞÜMSÜN…



Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.