Canımın diğer yarısı kızıma ;

Seni ilk hissettiğim an,midem bulandı öylesine.. ,derin bir mutluluk ve heyecana kaptırdım kendimi.. Her geçen gün büyüdün içimde,bazen acıttın canımı,bazen durduk yere duygusallaştım.. kıpırdamadığın anlar korktum sana bir şey oldu sandım : (( Mutluydum,çünkü artık sen vardın,sen benim içimdeki ikinci CAN'dın. Hiç hesapta yokken çıkıp gelmiştin ama,bir daha hiç silinmeyecektin kalpten.. Beklenenden erken geldin dünyaya miniciktin çok korkmuştum sana bir şey olacak diye ama şükürler olsun Allahlım seni bize bağışladı , küvezde kaldığın günler hasteneden dönerken aldığım teninin kokusuna bulanmış kıyafetlerini kokluyorduk babanla biz çıkarken yenidoğan ünitesinden küvezden bize bakışını ömrümün sonuna kadar unutmayacağım …:( Seni ilk kokladığım an,dünyanın ne kadar kirlendiğini,ama senin her şeye rağmen tüm masumiyetinle karşımda duruşunun tapılası bir durum olduğunu anladım.. yoktu böyle bir duygu daha … Sana şöyle bir uzaktan baktım, ve ''İşte benim küçük bebeğim,canım kızım!!'' dedim..ve hayatımın anlamı oldun … seni her şeyden çok seviyorum meleğim ve ölene kadar karşılıksız seveceğim tıpkı annemin beni sevdiği gibi ve tüm annelerinin yavrularını sevdiği gibi….