Hayatımda en büyük hayallerimden biri iyi bir işte çalışıp kariyer yapmak ve yükselmekti. Önüme genç yaşıma rağmen çok güzel bir fırsat çıktı, iyi bir şirkette iyi bir pozisyonda işe başladım. Görüşmeye ilk gittiğim gün odaya girdiğimde bana doğru bakan genç yakışıklı ve çok şık bir adam oturuyordu hani bazı anlar vardır etkilenir ve kalakalırsınız ya işte tam da öyle oldu. Görüşmeden sonra kalbim yerinden çıkacaktı gün boyunca gece gündüz dua ettim orda çalışabilmek için sonradan bir numara aradı ve işe alındığımı söyledi.

Dünyanın en mutlu insanıydım o an hayatımda hiç o kadar mutlu olduğumu hatırlamıyorum tabi o zamanlar başıma gelecek felaketlerden habersizim. İşe başladıktan sonra onunla iş gereği çok yakın olduk ofiste ve iş çıkışlarındaki organizasyonlarda hep birlikteydik. Hayat o kadar güzel geçiyor ki uçuyorum seviniyorum “Allah’ım dualarımı kabul ettin” diye.

Bu sevincim yaklaşık 2 hafta sürdü evli ve 2 çocuğunun olduğunu ve karısıyla boşanma sürecinde olduğunu ama bir türlü boşanamadığını öğrendim yıkıldım… Bir insan bu kadar kısa sürede birine ne kadar tutulabilirse o kadar tutulmuştum ona. Ben ondan çok gençtim ve olmamamız için hayat çok neden sunmuştu bana ama aşk işte seçemiyoruz. Öğrendim ama yalanları devam etti inandım ya da inanmak istedim.

Bir gün ofise geldim yoktu gitmiş neye uğradığımı şaşırdım 3 ay hiç haber alamadım bekledim ağladım üzüldüm. Sonra birden çıkageldi hiçbir şey olmamış gibi bu 3 ay eşiyle ve sorunlarıyla uğraşmış onları düzene soktuktan sonra yine geri dönmüş ama bu sefer eşiyle barışıp dönmüş 3. çocuğu yapma planlarıyla gelmiş.

Hiç mi sevmedin be adam!!! 1 aylık bana verdiği mutluluğun bedelinin bu kadar ağır olacağını tahmin edemezdim... Acılar bitti mi bitmedi... O sıralar hiç konuşmadık sadece işimizi yaptık ama içim acıyor, içim de fırtınalar kopuyor kimseye anlatamıyorum derdimi böyle bir şey nasıl anlatılır ki? Ne yaşıyorsam içimde yaşıyorum… Biraz zaman sonra bu yine bana yanaşmaya çalışıyor. “Karımla ayrılacağız, ben evde kalmıyorum çocukları bile görmüyorum” diyerek yalanlar söyledi. Bu yalanlar 2 ay kadar sürdü sonra yine inandım şans verdim.

Sevince kıyamıyormuş insan… Ona ondan çok ben üzüldüm yine. Sonrasında ne mi oldu? Bu sefer de bir başka kadınla birlikte olduğunu öğrendim hiçbir şey diyemedim sordum inkar etti. Elimde delil yoktu. Sonrasında bunu eşi ve ailesi öğrendi bir şekilde kıyamet koptu rezil etti kadın onu cümle aleme.

Kadın donuna kadar alır anca öyle bırakır onu. Bu kadar kötülüğün içinde tertemiz sevdim ben onu. O ise hep kötü zamanında koştu bana iyileştirdim sevgimle yine gitti. Hala aynı yerde çalışıyoruz. Bu sırada ben araba aldım birçok şey yaptım kendim için ama hiçbirinin mutluluğunu yaşayamadım birkaç aylık mutluluğun bedelini 1 sene üzülerek ödedim. Henüz hayatıma kimseyi alamadım bunca şeyden sonra alabilir miyim onu da bilmiyorum. Çok sevdim. Hak etmediği kadar çok sevdim ve hak etmediğim kadar çok üzüldüm o da bana karşılık olarak yalandan, ihanetten başka bir şey veremedi olsun yine de ben tertemiz sevdim. Bu da onun ayıbı olsun... Umarım kimse yaşamaz böyle bir şeyi. Allah iyi insanlarla karşılaştırsın…

Rumuz: Falan filan