Sevgilim bana 4 ay önce evlenme teklif etti, ben de kabul ettim. 30 yaşına geldim, okullar bitti, işimizi kurduk, artık zamanıdır dedim, bir heyecan yaptım. Aradan zaman geçince başka türlü oldu ama… Bir anda kafama dank etti. Sırf günün birinde evleneceğim diye evleniyorum! Küçük bir kız çocuğuyken bile “büyüyünce okula gidicem, iş bulucam, sonra da evlenicem” diyordum. Şimdi sıra geldi işte. Ama aslında evlenmeyi hiç istemiyorum! Sevgilim çok tatlı biri, onu seviyorum da. Ama evli olma fikri bana şu anda çok korkutucu geliyor. Bunu sevgilime ya da aileme nasıl açıklarım bilmiyorum. Hayatımda bu kadar büyük bir değişiklik yapmaya hazır değilim. Sanırım bir süre sevgilimi oyalayacağım… Ne komik değil mi, genelde hep erkekler kadınları oyalar derler. Keşke üzerimizde şu ‘evlen’ baskısı olmasa da rahat rahat gezip dolaşsak, yaşasak… Gönlümüzü eğlendirsek, hiç girmesek o karı-koca muhabbetlerine...


Rumuz: Pişman



Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!
  • Misafir Keske
    CEVAPLA

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.