Dört yıl süren bir ilişkim vardı. Başlarda çok mutluyduk ancak sonra benim ona ne kadar bağlı olduğumu, ondan kopamayacağımı görünce bana çok kötü davranmaya başladı. Şimdi farkına varıyorum aslında beni hiç sevmemişti ama ben çok sevmiştim. Onun o kadar çok kötü davranışlarına katlanmıştım ki aldatmasına bile göz yummuştum. Meğer ne büyük bir hataymış, insan zaman geçtikten sonra anlıyor. Bir yere kadar kabul ettim öfkesini, sevgisizliğini, hakaretlerini sonrasında taşıyamamaya başladım. O bir yüktü benim için ve beni çok yıpratmıştı. Çok öfkeli bir şekilde ayrıldım ondan, ona ve yaptıklarına dair olan nefretim hiçbir zaman bitmemişti. Hep çok mutsuz, çok kötü olsun istiyordum. Hemen hemen her gün beddua ediyordum. Aradan 1 - 2 yıl geçti, eski bir arkadaşımla buluştum. Laf ona geldi bir şekilde ve arkadaşım bana eski sevgilimin çok iyi olduğunu; çok iyi bir işinin ve ilişkisinin olduğunu söyledi. Üstüne bir de bir ev aldığını ekledi. İçime resmen bir öküz oturdu. Hala da kalkmadı. Bana yaptıkları karşılıksız mı kaldı yani? Kime, nasıl öfkeleneceğimi bilemedim buraya yazayım dedim. Ondan hala nefret ediyorum!

Rumuz: Öfkeli şirin