Arkadaş grubumuza yeni birileri katılmıştı. Görünüşte hoş, sevecen, nazik, birbirlerine aşık bir çift. Kısa sürede arkadaşlığımız ilerledi. Ailecek görüşmeye bile başladık. Fırsat buldukça dışarıya yemeğe çıkıp eğleniyorduk. Bir gün ziyaretime gelen kız kardeşimle yemek yediğimiz restoranda kızı gördüm. Tam gidip merhaba diyecektim ki bir erkek oturdu masasına. Ama oturan erkek eşi değildi. Arkadaşıdır dedim, yanlarına gitmedim, yemeğime döndüm. Kardeşimle sohbetin ortasındayken gözüm kaydı masasına. Önce şok oldum, bir türlü gördüklerime anlam veremiyordum. Yok yanlış görüyorum diye söyleniyordum. Kız kardeşim ne var ne oldu dediğinde yok bir şey deyip geçiştirdim ama masalarında hiç kimseye aldırmadan öpüşen arkadaşıma da şaşkınlıkla bakıyordum. Ben gördüklerimin şokunu atlatmaya çalışırken onlar restorandan ayrıldılar. Bense gözümün önüne gelen karelerle günümü geçirmeye çalıştım. Gördüklerimden dolayı hiç rahat değildim. O yüzden her davetlerini işlerim var yoğunum diye geçiştiriyordum. İş seyahatimin dönüşünün ertesi günü arkadaşım ve eşinin yemeğe davet ettiğini söyledi eşim. Gitmeyi hiç istemesem de defalarca ertelediğim bir şeyi artık geri çeviremeyeceğimden davete icabet ettik. Kapıdan içeri girdiğimiz andan itibaren bir ihtimam göstermeler, yüzündeki gülücükler, mutluluklar anlatamam. Sanki kocasını aldatan kendisi değil.

Yemekler yenip kahvelerimizi içmek için oturma odasına geçilirken kahveler için benden yardım istedi. Kahveleri yaparken restoranda sevgilisiyle kendisini gördüğümü fark ettiğini itiraf etti. Benden bu konudan kimseye bahsetmememi isteyeceğini düşünürken, kocasını çok sevdiğini ama sevgilisine de sırılsıklam aşık olduğunu ballandıra ballandıra anlattı. Yüzsüzlüğün de bu kadarı… Üstüne üstlük sevgilisinden hamile kaldığını söyledi! Bense bütün bunları şok içerisinde ağzım açık dinliyordum. Bir yandan da sinirlerime hakim olmaya çalışıyordum. Çünkü duyduklarımı içerdekilere çaktırmamaya çalışıyordum. “Neden bana anlattın?” dediğimde “artık dayanamıyorum birilerine anlatmam gerekiyordu” dedi. “Sevgilimi ilk gördüğümden beri sırılsıklam aşığım. Kocamdan değil ama ondan çocuk sahibi olmak istedim. Artık ikisine de sahibim” dedi. Duyduklarımdan dolayı bütün balatalarımı sıyırmıştım. Anlattıklarını ne yapacaktım. Yok ben bunları hiç yaşamadım kötü bir kabusun içindeyim dedim. Birazdan kendi evimde kendi yatağımda uyanacağım diyerek kendimi çimdikliyordum ama nafile. Yaşadıklarım tam anlamıyla gerçekti. Ne halt edecektim tam olarak ben. Kendimi tam anlamıyla b.k çukurunda buldum… Şimdi soruyorum siz olsaydınız ne yapardınız? Ben daha fazla düşünemiyorum, beyin hücrelerim yandı. Bu son yaşadıklarımı sildirmenin yollarını bilen varsa haber versin lütfen…

Rumuz: Eterna