Bazen düşünüyorum… İnsan ne demek? Kime denir insan?



Bir bakıyorsun o kadar çoklar, bir bakıyorsun aslında hiç yoklar… Dün her şeyimsin diyenler, ertesi gün kayboluyorlar. Nefesimsin diyenler, yeri geliyor nefesini kesip götürüyor insanın. Sen benim en değerlimsin diyenler, yeri geliyor içindeki en değerli parçasını götürüyor insanın. Bir bakıyorsun birinin en yakın dostu, sırdaşı olmuşsun, ertesi gün bir bakıyorsun senden kötüsü yok bu dünyada, en ezeli düşmanına dönüşmüşsün.


Bir bakmışsın, sana çok aşık oldum senden asla vazgeçmem diyor, öteki gün bir bakıyorsun sanki seni hiç tanımamış gibi, sanki birbirine iki yabancıymış gibi ruhundan parçalar koparıp uzaklaşıyorlar…



Bazı insanlar acıtmayı sever… Bazıları hep kanatmak ister, yaralar açmayı sever, hep sevilmek ister ama asla sevmeyi beceremez. Hep üzmek isterler, mutlu olmanı istemez, yara açıp sonrada kanatmayı severler... Tekrar ve tekrar…




Ama birde limanlar var… O limanlar iyi ki var…





Liman gerçekten sever seni. Çıkarları için yanında tutmaz. Yanında olmak istediği için yanındadır senin. İşte o liman asla gitmez yanından. Zor günlerinde arkana dönüp baktığında, görebilirsin o limanı. Şiddetli akıntılara kapılıp gitmeni önler o liman senin, kimse yanında olmazken o liman hep yanındadır. Çünkü o liman sevmenin de, sevilmenin de ne demek olduğunu bilir. Yara açma, canını acıtma gibi dertleri yoktur o limanın, çünkü liman bilir ki; canını yakarsa kendisinin canı daha çok yanacak.





Umarım bir gün herkes kendi limanını bulabilir… Ve umarım o limanı asla ama asla kaybetmez…



Ece Kayhan

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.