Değişim ne zaman gelecekti. Çok da zor olmasa gerekti bu cümle. İnsanlar değişmez ifadesinin aksine çocukluktan temel öğretiler belki değişmemekle birlikte zaman içerisinde çevresel faktörler ile yuvarlanabilir diye düşünüyorum naçizane. Hatta değişir de.

Bu giriş ile birlikte ne zaman değişir biraz açmak istiyorum bu tanımı. Belki de kapıdan çıkarken komşuna gülümsediğinde başlayacak ilk değişim. Sonra nazikçe bir gevrek alabilir miyim dediğinde simitçiden. Mesela çokça teşekkür ettiğinde. Bu dünya da senden başka canlılar yaşadığını cidden tüm iliklerinle hissettiğin ve kabul ettiğinde. Kadını ve erkeği önce insan görüp, önce insan öğrettiğinde. Üstün ırk değil sadece dünya üzerinde bir toz olduğunu kabul ettiğinde. Savrulmaktan da, ıslanmaktan da, dibe vurmaktan da korkmadığında. Yılmadığında. Azimle devam ettiğinde. Umudunu saklı tuttuğunda. Acıların seni aynı zamanda büyüttüğünü ve yaş aldıkça yaşlanmadığını farkındalığının arttığını gördüğünde.

Dinini, dilini, cinsel kimliğini insanlığının önünde değil de yanında tuttuğunda. Bir ağaç diktiğinde. Plastik tüketimini azalttığında. Güne her zamankinden farklı başladığında. Daha az sinirlenip, daha çok gülümsediğinde. Tüm fırsatlarını değerlendirdiğinde. İmkansızdan vazgeçmeden, hayaller kurduğunda. İçinde inandığın her ne ise devam ettiğinde. Ve her şeyden öte tüketmeden sevmek ne demek bildiğin ve öğrettiğinde. Ve bir şiir diline dolansın, izin verdiğinde. O şarkının nakaratını tekrar ettiğinde. O odayı o şekilde dekore ettiğinde. Planladığın, ertelediğin, tekrar planladığın o geziye çıktığında. Aşık olmaktan korkmadığında.

Daha az insan hayatı, daha çok evren merak ettiğinde. Gezdiğinde, okuduğunda. Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmadığında. Esas mesele ne durup bir düşündüğünde.

Ve derin derin nefes aldığında ve daha çok göğe baktığında...

Günaydın. İnandığımız değerlere kalkan ellere rağmen. Günaydın. Çünkü insan dünya gemisinde sadece bir yolcu...

Sevgiyle

Neriman Ekinci