İstismar ve kötü davranma sadece dışsal, başka biri tarafından olmaz. Kendi kendinize kötü davranma ve istismar da çok sık görülen bir durumdur. Aynı zamanda “kendine şiddet” kavramını da içerir. İçsel negatif konuşmalar, ön yargılar ve olumsuz, incitici dil kendine kötü davranışın uygulama biçimidir.

İçsel negatif konuşmalar, yetersizlik duygularını abartır.

Kendiniz hakkındaki olumsuz önyargılarınız, kendinizi sevme, kendinizi beğenme ve kabul etmekte zorluklar oluşturur.

İç sesiniz sürekli olumsuz konuşmalar yapar. Küçümseyen, aşağılayan, küfreden bir dil kullanır. İncitir, hoş olmayan duygular yaşatır. Öyle ki, cesaretinizi sabote eden, girişimlerinizde hata yaptıran, umutlarınızı kıran, sizi etkisiz kılan birisini sürekli yanınızda taşırsınız.

Kendinizle konuşmalarınız ve kendi hakkınızdaki yargılarınız bu türden düşünceler içeriyorsa, siz de kendine içsel olarak kötü davranan, kendini döven ve istismar eden gruptansınız demektir. Böyle devam ettiğiniz sürece anksiyete bozuklukları, depresyon, bağımlılık ve somatik hastalıklar kaçınılmazdır.

Aşağıda bu tür konuşmalar ve önyargılardan en yaygın olan bazı kalıp cümleleri bulabilirsiniz:

"Ben sevilmeye layık değilim. Kimse beni istemez, sevmez. "

"Başka insanların mutsuzluğu benim hatam, diğer kişilerin mutsuz olmasında payım var."

"Neden benim görüşlerim önemli olsun ki? Ben bir aptalım. Ben hiçbir şey bilmiyorum. "

"Bu benim hatam, nasıl oldu bilmiyorum ama bu benim hatam. Ne yapsam hatalıyım."

"Ben merhameti hak etmiyorum. "

“İhtiyaçlarımı belirtmem hiç hoş değil. Sadece muhtaç ve zavallı biri oluyorum. Rezil oluyorum. "

“Güzel! Sen ağzını açtığın gibi kendini aptal yerine koyuyorsun. En iyisi, ağzını kapalı tut. "

“Bir bebek gibi davranıyorum. Ben çok hassasım. Zayıfım "

“Yeni arkadaşlar istemiyorum, buna hakkım yok. Kim benimle arkadaş olmak ister ki? Zaten benim gibi biri olmayacak. "

“Kendime para harcamak istemiyorum. Bana bir şeyler aldıklarında, bunun için eşim / annem / babama öfkeleniyorum. "

“Benim başardığım bir şey yok? İğrenç. Başarısız birisin ve bir hiçsin. Yaptıkların hiç etkileyici değil. "

“Benim hayal etmeye hakkım yok. Kimi kandırıyorum ben? Zaten bunu başarmak için hiç bir şey yapmıyorum. Yaptığım şeylerle iyiye gitmiyorum. "

“Hatalıyım. Ben genellikle yanılıyorum. Kendi görüşümü kendime saklamak istiyorum. "

"Bedenim korkunç. Ben seksi değilim. Kimse beni istemez. "

" Kendime şefkat/anlayış gösteremem"

“Aptalın biriyim.”

"Ben bir gerizekalıyım. Beyinsizim."

"Duygularımın önemi yok. Sadece bebekler gibi ağlıyorum. "

"Ben hiçbir şeyi hak etmiyorum..."

"Ben aptal ya da değersiz olduğumu düşünüyorum, siz ne derseniz deyin! Sadece kendime dürüst davranıyorum.

"İnsan kendini nasıl sever ki… Kendime baktığımda sevilecek birini görmüyorum."

“Kendim gibi birini sevmek istemezdim."

"Ben kimseyi kırmak istemiyorum, onun için bir şey söylemektense hiç söylememek daha iyi."

Bu örneklere, pek çok ekleme yapılabilir. Şaşırtıcı derecede çeşitli ve insafsız ifadelere rastlanabilir. Onun için “kendine kötü davranma”, “kendini istismar” gibi ağır bir dil kullanılmaktadır.

Ne yapılabilir?

İlk adım olarak, kendini küçümseyen ve suçlayan içsel konuşmaları, düşünce kalıplarını fark etmektir.

İkinci adım, değişme cesaretini gösterebilmek,

Üçüncü adım, içsel kaynaklarını fark etmek ve başa çıkma gücünü harekete geçirmek.

Değişim mümkün mü? Elbette…

İçsel negatif konuşmaları fark etmek, kötü, incitici, küfürlü konuşma kalıplarlını pozitif kalıplarla değiştirmek. Zor olsa da, imkansız olmadığını bilerek azim ve kararlılıkla yürümek…

Asuman Özaydın

Uzman Psikolog - Psikoterapist