Dört kişilik çekirdek bir ailenin en küçük kızıyım. En küçük dediğime bakmayın 24 yaşımdayım. Bir süredir güzel bir birlikteliğim var ve en nihayetinde ikimizin de planı evlenmek üzerine kurulu. İkimiz de birbirimizi, ailelerimizi tanıyoruz ve bir düzen kurmak istiyoruz.

Ben yaşadığı her duyguyu annesiyle paylaşan biriyim. Onun tavsiye ve önerilerini sadece 'anne sözü' olduğu için değil beni gerçekten anladığını, benim iyiliğimi istediğini bildiğim için ve gerçekten her defasında 'Anneler hep haklı çıkar'ı bana gösterdiği için çok önemsiyorum.

Bu noktada erkek arkadaşımla kurmaya başladığımız bu düzen ve evliliğe doğru giden ilk adımlarımızda annemin çok net bir tavsiyesi var: Sakın evlenme! Annem 18 yaşında aşk evliliği yapmış ve erken yaşta anne olmuştu. Evliliğin nasıl bir sorumluluk gerektirdiğini gayet iyi biliyordu. Bu nedenle erkek arkadaşımla yaptığımız 'evlilik planı'mızla ilgili bana "Evlilik ciddi bir sorumluluk ve o sorumluluğun sana iyi gelip gelmeyeceğinden emin değilim" dedi.

Her kararımda arkamda duran ve erkek arkadaşımı çok sevip, ilişkimizi çok beğenen annemin neden bunu söylediğini anlamamıştım. Bu cümlesinin ardından susup bir şeyler daha söylemesini bekledim. Tabii ki annemin de daha söyleyecekleri vardı. Konuşmasının devamını şöyle getirdi: "Şu an mutlusunuz ve keyfiniz yerinde çünkü evliliğin sorumluluğunun ne demek olduğunu ve evliliğin hayatınızda neler değiştireceğinin farkında değilsiniz. Evlenmeniz için önce bunun farkına varmanız gerekir. Size evlenmenizdense birlikte yaşayıp bu sorumluluğu kaldırıp kaldıramayacağınızı görmenizi tavsiye ederim. Bu şekilde, olumsuz bir sonuç olacaksa da, daha fazla kendinizi yıpratmadan bir şeyleri görmeniz mümkün olacak."

Şaşırmıştım, annemden böyle bir yorum alacağımı hiç düşünmemiştim. Çünkü benim gördüğüm ve bildiğim genellikle ailelerin 'Hemen evlenin' yönündeki baskıları idi. Annemin bu tavrı beni çok rahatlatmış olacak ki hem istediğim hem de içten içe paniklediğim "Olacak mı? Nasıl olacak? Nasıl yapacağız?" sorularımı geride bırakıp erkek arkadaşımla yaşayabileceğimiz güzel bir ev aramaya başladık.

Benim iyiliğimi düşünen ve her defasında başka bakış açıları ile yoluma ışık tutan anneciğim seni çok seviyorum. İyi ki varsın.

Rumuz: Annesinin bir tanesini hor görmesinler :)