Çok sık sorulan Hindistan’da okul maceramızla ilgili bilgiler vermek istiyorum. Çocukla gezerken, uzun seyahatlere farklı ülkelere giderken bence önemli hususlardan birisi de okul. Çocuğunuz kaç yaşında olursa olsun, eğer yılın 2-3 ayı geziyorsanız veya daha fazla gezmeyi planlıyorsanız, bir noktada gittiğiniz ülkelerde okul bulmanız gerekecektir.

"Çocuklu olunca insan dürtülerini engellemeli mi?"

Okula ne gözle baktığımızla alakalı değişkenlik gösterse de, benim için okul dört duvar arasında oturulması gereken, katı kuralların olduğu, zil çalan, devam zorunluluğunun olduğu, sıkıcı, beton ve sınavdan sınava koşulan bir yer değil. Tabii dünyadaki gezgin aileler bunu nasıl yapıyor diye araştırınca karşıma unschooling veya homeschooling diye iki başlık çıkmıştı geçmişte. Ben ezelden beridir içinde gitme dürtüsü olan, hayatı yollarda yaşamak isteyen, iflah olmaz bir gezgin ruhuna sahibim. Belki de göçebeyim, arkamda bıraktığım yuvaya özlem duymuyorum, belki de özlem duyacak kadar uzak kalmadım ama, bağ hissetmiyorum, hep gitmek hep gitmek istiyorum. Çocuklu olunca insan dürtülerini engellemeli mi? Bence hayır. Çocuk sizin hayatınıza uyum sağlayabilecek bir şey, sizin kanınızdan muhtemelen o da aynı gen haritasına sahip olduğundan, zaten sizin gibi, yani içinizdeki gezgin ruh muhtemelen onda da mevcut.

Çocuksuzken daha kolaydı belki çekip gitmek, ama çocukla da zor değil, en azından bunu başarmış çiftler, yalnız anneler ve babalar gördükçe insanın umudu artıyor. Ben de Goa maceramdan önce, elbette ki okul baktım, unschool veya homeschool fikirlerine çok sıcak bakmıyorum, bu ne demek, çocuğumu okula göndermeme veya evde eğitmek gibi bir kaygım yok, sadece kafama uygun tarzda bir okul bulmam gerekiyor. Eğlenceli,çocuğun üstünde baskı kurmayan, özgür, doğal, çocuğun yaratıcılığını örselemeyen aksine destekleyen, ezbere dayalı olmayan, kural, zil, sınav ve ödev barındırmayan, çocukları kısıtlamayan, teknoloji de kullanmayan bir kurum arayışındayım. Çok mu zor, o da hayır, çok zor değil elbette. Oturduğumuz yerden konuşarak, sürekli yeni kaynaklar okuyarak veya sistemi sürekli eleştirerek olmuyor bu işler ama, kalkıp harekete geçmek ve adım atmak gerekiyor. Elimizin altında internet var, internet demek, dünya demek, her şeye hemen ulaşabiliyoruz. Ben suda doğurmak için hiç kimseyi tanımadığım, yeni taşındığım Ege kasabasında doktorumu Google sayesinde buldum misal, ne tanırdım, ne hakkında bir şey bilirdim, doktorun suda doğum havuzu vardı ve ben kafama koymuştum. Kafama koyduklarımı yapmak hayattaki en önemli amacımdır, yapmazsam rahatsız ve hatta mutsuz olurum.

Hindistan'da okul öncesi eğitim

Bu da öyle oldu, açtım Google ve Facebook'uu aylar öncesinden okul aramaya başladım, kriterlerim çok basit, ince eleyip sık dokumam, çocukların doğal hallerine saygı bekliyorum, bolbol açık hava, hijyen takıntısı olmasın falan filan, e bizim kız zaten 3.5 yaşında. Eğitim bilgi ders gibi konular asla aklımıza gelmez bu yaşta, anca oynasın, eğlensin, müzik resim yapsın ve mutlu olsun, doya doya pislensin, dağılsın, koşsun, zıplasın, tırmansın. Çocuk doğası gereği böyle bir varlık zaten. Bu doğal isteklerimi karşılayan okulu şak diye buldum. Goa, çokuluslu bir yer, çok fazla yabancı yaşıyor, Rus, İsrailli, Fransız, Alman, eser miktarda da Türk mevcut. Hal böyle olunca "international" okullar da devrede. Hindistan biliyorum ki etrafınızdaki çok kişi için çocuğunu okutmak için göç edeceği ‘ideal’ ülke değil, ama İngilizce eğitim veren okullar var. Türkiye'de ödediğiniz paraların 10’da birinden de az fiyatlar konuşmakta. Gidip denemekten zarar gelmez.

İlk gidiş haftasında çocuğun alışmasına fırsat tanıdıktan sonra okullara bakmaya başladık ve hemen ilk bulduğum okula karar verdim, olur bu iş bana uyar dedim. Ufacık bir okul, 60'larda Portekiz döneminden beri okul olarak kullanılmış, bahçesi var, bahçede çocuklar çıplak ayak koşmakta, kaydırak var, merdiveni yok, tırmanılacak, atlanacak, harika. Okulun ilkokul kısmı da var, sınıflar açık havada, tamam sorgulamadım, bir şey sormadım, prosedürü gerçekleştirdik ve kızımı kayıt ettik. Ben istedim diye mi? Hayır, ben istedim ama kızımın okulu o isteyecek, benim istemem önemli değil. Bir süre tanıdım, okula gitmek zorunda değil zaten asla ben onunla vakit geçirmekten mutluyum. Ama belli ki o, benimle olmaktan sıkıldı ve bir gün "Ben okula gideceğim" dedi, "Tamam" dedim, gidiş o gidiş, tatil süresince tam gün olmak üzere gitti okula. Normalde yarım gün yolluyorum kreşe çünkü zaten uzun yıllar okula gidecek, her gün her gün sabahtan akşama bu yaşta okulda olmasını doğru bulmuyorum. Lakin bu okul 15:30'a dek zaten, tam günü bile güzel. Çıkışta hemen denize gidebiliriz, günün en güzel saatleri yani.

Asya'daki en bilinen okul

Okula çocuğun alışması nasıl oluyor ? Ben kızımı bir okula alıştırmak zorunda kalmadım, kendisi istedi ve gitti, Türkiye'de de böyle, tam gün mü yarım gün mü ne yapacağına karar verme yetisine sahip. Asla zorlayamam, çocuk okulda mutlu ise o okul bizim için doğru demektir. Burada da isterseniz çocuğun yanında veya bahçede bekliyorsunuz çocuğunuz alışana dek. Bizde gerek kalmadı, öyle bırak çocuğunu ağlasın gibi bir yaklaşım yok. Okul ufak ve kalabalık değil, minik bir mutfak var menü vejateryan, bardak ve tabaklar metal. Bahçe toz toprak, ayaklar pis, her gün leş gibi aldım kızımı okuldan ve bundan mutluluk duydum. Veliler canayakındı çoğu ile sohbet ettik, markette, sokakta, kumsalda karşılaştık. Herkesin aynı frekansta olması çok özel ve güzel bir durum.

Biz tatil boyunca anne kız olarak rahat ettik, dil mevzusu en çok sorulan şey, kızım pek İngilizce bilmiyor ama çocukların anlaşmaları için İngilizce'ye ihtiyaçları yok, zamanla konuşa konuşa, yaşayarak öğrenecek elbette, belki bazen zorlanacak ama çocuklar çok uyumlu ve çok kolay öğreniyor. Sizin çocuğunuza güveniniz tam olursa, zaten o da bunu hissedecek ve sorun yaratmayacaktır.

Gittiğim ve gideceğim her yerde bunu denemek, çocuğumu dünya vatandaşı olarak önyargılardan uzak, din dil ırk farkı gözetmeden, her koşulda ve her yerde yaşayabilecek bir uyumda yetiştirmek istiyorum.

Asya'daki en bilinen okul olan Bali’deki Green School’u bir sonraki yazımda inceleyeceğim. Siz de alternatif hayatlara meraklıysanız ama çocuğum var ne yapayım diyorsanız, bence önce bir adım atın. Gerisi gelecek.