Her anne iştahlı bir çocuk ister. Çünkü bu ek besinlere geçişte ve sonrasında anne için büyük kolaylıktır. Ne zaman ki iştahlı miniklerin yemesi durdurulamaz, yemek seçimleri kabullenilemez hale gelir, işte o zaman iştahlı bebek annelerinin kâbusu başlar.

Çocuğunuz bir oturuşta iki kâse mercimek yiyorsa sorun yok. Ama iştahlı çocuklarda genel tablo böyle değil. Yemeye düşkün miniklerin hemen hepsinde, özellikle de sosyalleşme çağına yani 2,5–3 yaşına geldiklerinde sebzelerden uzaklaşma ve ciddi şekilde karbonhidratlara yönelme oluyor.

Etrafınıza şöyle bir baktığınızda göreceksiniz ki, ekmek, makarna, pilav, şekerli, tatlı, hamurişi gıdalara düşkün, hatta bunlar dışındaki besinleri reddeden çocukların sayısı çok fazla.

Evde sağlıklı beslenme konusunda ne kadar bilinçli ve özenli olursak olalım, iştahı yüksek ve seçimleri bu yönde olan çocukların fendi genelde bizim fendimizi yeniyor.

Ergenlik ve sonrasındaki kilo alımı, ergenliğe girişte vücudumuzda yer alan yağ hücrelerinin sayısına bağlı. Yani vücudumuzun çocukluk çağında üretiği yağ hücresi miktarı, ergenlikten sonra alınan ve ömür boyu mücadele edilen kilolar ile doğrudan bağlantılı. Bu yüzden sadece karbonhidratla beslenen çocuklar ileride aşırı kilo, obezite ya da şeker hastalığı gibi kiloya bağlı hastalıklara ciddi şekilde yatkınlaşıyor. Bu nedenler anneler olarak bu durumu ciddiye almalı ve iştah yönetimi için çaba sarf etmeliyiz.

Çocuğunuz sebzeleri reddediyor, hamurişi ve patates türü yiyeceklere düşkünlük gösteriyorsa ona sebze yedirmenin yollarını aramalısınız. 2-5 yaş arası çocuklar sebzeleri çiğ olarak tüketmeyi pişmiş sebzelere tercih ediyorlar.

Çocuğunuzun aç olduğunu bildiğiniz bir an, ana yemeğini hazırlarken ona salatalık, havuç, kırmızılâhana, domates, karnabahar, biber gibi sebzeleri tutup yiyebileceği şekilde doğrayıp verebilirsiniz. Zorlamayın. Gerekirse mama sandalyesine/ sofraya bile oturmadan, oyun oynarken atıştırma yapıyormuş gibi verebilirsiniz. Hedefiniz ona kendisini sebze yemeye mecbur hissettirmemek olmalı. “Ben yemeğini hazırlarken bunları atıştırabilirsin.” diyebilirsiniz. Yanına peynirli bir dip sos hazırlayabilir sebzeleri ona batırarak nasıl yiyebileceğini gösterebilirsiniz. (Aşağıda dip sos tarifini bulabilirsiniz.) Birçok çocuk bunu eğlenceli bulacaktır. Bunun üstüne yiyeceği iki köfte ile harika bir öğün yaratmış olursunuz.

Kahvaltıda ekmekten başka bir şey yemek istemiyorsa, onun tek başına tüketilemeyeceğini, sofradan bir çeşit daha kahvaltılık seçebileceğini ve bir ekmek, bir de diğer çeşit kahvaltılık şeklinde sıralı olarak yiyebileceğini söyleyebilirsiniz. Ne olursa olsun sadece ekmek yemesine izin vermeyin, gerekirse aç kalmasına göz yumun. Ekmek olarak da mutlaka tam tahıllı ev yapımı ekmeği tercih edin.

Öğünlerde porsiyon miktarına dikkat edin. Tabağına yemesi gerekenden fazlasını koymayın. Her çocuk farklı elbette ancak Dyt. Ece Günay Akkuş’a göre kabaca, 1 yaşındaki bir çocuk sizin yiyebileceğiniz bir porsiyonun yarısının 1/3’ini, 3 yaşındaki bir çocuk ise yarısını yiyebilir. Çocuğunuzun yemesi hoşunuza gidiyor diye bu miktarlardan çok daha fazlasını tüketmeye devam etmesine izin vermeyin. Onu farklı oyunlarla motive ederek sofradan kaldırın.

Asla durumu ceza gibi algılayabileceği bir tepki vermeyin.

Obezitede tüketilen besinlerin içeriği kadar yeme hızı da önemli. Yemek ne kadar hızlı yenirse, yemeğin bitmesinden önce gelişen doygunluk hissi de o kadar az olur. Bu nedenle çocuğunuza yavaş yemek yemeyi ve iyi çiğnemesi gerektiğini öğretin.

Eğer çocuğunuz okula gidiyorsa okul yemekleri ve kantinlerde satılan ürünleri de aynı bilinçle tüketmesi konusunda onu eğitmelisiniz.

İştahlı çocuklarda sağlıklı beslenme alışkanlığının oturtulması tahmininizden biraz uzun sürebilir. Sabırlı olmak ve en önemlisi son çare aç kalmasın diye makarna/pilav vermemek gerekiyor. Bunu bir süre devam ettirir, süt tüketimini de limitlerseniz başarılı olabilirsiniz.

Missing converter: #haber#1014159#Sebzelerin yanına yapabileceğiniz kabaklı peynirli dip sos için tarifi için tıklayın!#