Anne olmak çok zor bir karar. Beyin bunu istediği zaman, vücut zaten kendini hazırlıyor. Eşim bir çocuğumuz olmasını benden çok istiyordu. Bense biraz zamanımız olduğunu düşünüyordum. Evliliğimizin tadını çıkarmak istiyordum. İlk hamileliğimde düşük yaptım. Bu tatsız deneyimden sonra biraz daha dikkatli düşündüm. Ama Onur dünyaya gelince çok farklı hissettim.



Oğlumuzdan ilk defa anne sözcüğünü duyunca çok heyecanlanıp hemen eşimi aramıştım. Hele Can’dan sonra bana “anne” diyen bir iken iki oldu. Evde “anne, anne” sesleri… Garip bir duygu. Anne olmak sizi rahatlatan, hayatta koptuğunuz ya da sıkıntılı olduğunuz dönemlerde hayata sizi sımsıkı bağlayan kalın bir ip gibi.





Kardeşi olması şarttı



Onur’un hayatta tek kalmasını asla istemedim. Bunun için ikinci bir çocuğa karar verdik. Ama Onur beni biraz yorduğundan 7 sene bekledik ve Can dünyaya geldi.



Eşim çok yoğun tempoda çalışan bir insan. Çocuklarla geçirdiği zamanlar az da olsa onlarla kaliteli vakit geçirmesini biliyor. Birlikte sohbet edip, oyunlar oynuyor ve çok eğleniyorlar. Çocuklar bana çok düşkün ama onu çok özledikleri için babaları eve geldiğinde beni kesinlikle tanımıyorlar. İtiraf etmeliyim ki, eşim onların yanındayken benim de dinlenme saatim başlıyor.





Farklı karakterde iki kardeş



Onur ve Can’ın karakterleri birbirinden çok farklı. Can çok sakindir. Yemek saatini bilir ve sorun çıkarmaz. Can, bu anlamda Allah’ın bana verdiği bir hediye. Hiç ses çıkarmadan ve elleriyle eşlik ederek Türk Sanat Müziği dinler. Can ile tek sorunu onu emzirirken yaşadım.





Onur daha zorlu bir çocuktu. Belki de biraz şımartıldı. Çünkü Onur bizde ilk torun, dedesinin ilk göz ağrısı. Ailem Bodrum’da yaşadığı için yarı hayatı Bodrum’da geçti. Babamın bir telefonuyla Onur’u pilotlar gelip alıyor ve Bodrum’a götürüyorlardı.




İkinci çocukta evham gidiyor



Onur’u yetiştirirken çok evhamlı ve panik bir anneydim. Onu çok hijyenik şartlarda büyüttüm. İlk iki ay en kaliteli içme sularıyla yıkadım. En ufacık bir rahatsızlıkta doktora giderdik. Can da öyle büyüdü ama onda Onur kadar titizlenip pimpiriklenmedim. Çünkü artık ne yapmam, nelere dikkat edip nelere gerçekten endişelenmem gerektiğini biliyorum. Çünkü daha tecrübeli bir anneyim.









Sabriye Karahan

2 yaşında Can ve 9 yaşında Onur'un annesi

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.