Çocukları çok seviyorum. Hamile kalmadan önce de bu böyleydi. Teyzemin çocuklarına bakar, onlarla oynardım. Aslında çocukları çok sevdiğimden idealim, anaokulu öğretmeni olmaktı ama olmadı. Çocuklara olan ilgim nedeniyle 10 sene sonra ikinci çocuğuma hamile kaldım. Ayrıca bir çocuğu yalnız, kardeşsiz bırakmanın ona haksızlık olduğunu düşünüyorum. Hayatta hiç kimse size kardeşiniz kadar yakın olamaz.




Ege’yi hastane odasında kucağıma aldığımda “Keşke daha önce olsaymış” dedim. “Öyleyse ikinci çocuk için neden bunca yıl bekledin?” diyeceksiniz. Bunun nedeni rahatsızlığımdı. Rahmimde çikolata kisti denilen kistlerden vardı. Kızım Sude yaklaşık 1,5 yaşındayken ortaya çıktılar. Tedaviye başladım. Fakat kistler kalın bağırsağa kadar yayıldı.





Umutlarım tükenmişti



İkinci çocuğu istiyordum. Tam yedi farklı doktora gittim. Hepsi de aynı şeyi söyledi: Çocuğum olmayacaktı. Doktorlar hiçbir şekilde çocuğum olamayacağını söyledi. Kistler tüm rahim içini sardığından tüp bebek olma ihtimali bile yok denildi. İkinci çocuk hayalim şöyle dursun doktorlar ameliyat olmam ve hatta rahmimin alınması gerektiğini söylediler. Bu bir daha çocuk sahibi olamam anlamına gelse de sağlığım için ameliyat olacaktım. Fakat yaşım küçük olduğundan ameliyat için 30 yaşına girmeyi bekleyecektim. İyi ki de beklemişiz. Çünkü geçen sene, 27 yaşımda hayatımın mucizesini yaşadım. Ege’ye hamileydim. Doktorlarım şaşırdı, biz şaşırdık. O tam anlamıyla mucize bir bebek.





Hastalığım bile geçti



Şu anda hiçbir sıkıntım yok. Kistlerin doğumdan sonra kaybolması gerekiyordu. Fakat benimkiler yapışık olduğundan geçmedi. Ege’yi epidural sezaryenle dünyaya getirdim. Kistlerimin bir kısmı doğumda alındı. Geri kalanı da Ege 1 yaşına geldiğinde temizlenecek. Yani bir bakıma rahatsızlığım onun sayesinde geçmiş oldu.




Ameliyathanede hem kızım Sude’yi hem de oğlumu yanımda görünce Allah’a şükrettim. İkisine de sahip bir anne olduğum için çok mutlu oldum. Eşim de yanımdaydı ve aile olduğumu, bunun önemini işte o zaman anladım.




Ege çok uysal bir çocuk. Ablası onu hiç kıskanmadı. Zaten kızım hep bir kardeş istiyordu. Kardeşi olmayacağını öğrenince tıpkı bizim gibi o da çok üzülmüştü. Şimdi ise çok mutlu. Ege’yi çok seviyor, onunla ilgileniyor. Bu nedenle ona ‘küçük anne’ diyorum. Sude benim sağ kolum.






Hülya Aydın

İcra Memuru


5,5 aylık Ege ve 10 yaşında Sude’nin annesi

Facebook Yorumları

YORUMLAR

Yorum kurallarını okumak için tıklayınız!

İnternet sitemizde kullanılan çerezlerle ilgili bilgi almak ve tercihlerinizi yönetmek için Çerez Politikası, daha fazla bilgi için Aydınlatma Metni sayfalarını ziyaret edebilirsiniz. Sitemizi kullanarak çerezleri kullanmamızı kabul edersiniz.